Heftige thematiek, maar bovenal erg studentikoos

Het gebeurt de laatste tijd wel vaker dat een Booktok hype vertaald wordt. Om niet te zeggen dat dat de nieuwste trend in boekenland is. Ik ben altijd
wel benieuwd naar deze hypes, zo ook naar IJsbreker van Hannah Grace, het eerste deel in de Maple Hills serie. Dit is een new adult sports romance, iets
waar ik eerder altijd van genoot. Toch was ik wat sceptisch, want het is lang geleden dat ik zo’n soort boek las en ik ben inmiddels ook ouder geworden.
Ook ga ik niet altijd mee met Booktok hypes. Mijn verwachtingen waren dus een beetje getemperd met dit in mijn achterhoofd. Heeft dit boek mij weten te
vermaken?

Anastasia Allen heeft één doel in haar leven: een plekje veroveren in het Amerikaanse kunstschaatsteam. Ze werkt keihard om de beste te zijn van het universiteitsteam
van Maple Hills. Stassie wil winnen, en heeft daar alles voor over. Nathan Hawkins is als aanvoerder van het ijshockeyteam gewend de verantwoordelijkheid
voor zijn hele team te dragen. Wanneer een klein misverstand ervoor zorgt dat de kunstschaatsers en ijshockeyers de rest van het semester de ijsbaan moeten
delen neemt Nathan zich voor dat zo soepel mogelijk te laten verlopen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan met de fanatieke Stassie, die haar frustratie
over het delen van de ijsbaan duidelijk laat merken. Maar dan is er ineens probleem dat Stassie niet zelf kan oplossen. Nathan lijkt ineens de enige die
haar kan helpen. De spanning tussen de twee stijgt van alle kanten. Maar Stassie maakt zich geen zorgen. Want verliefd worden op een ijshockeyer… Dat is
echt niets voor haar. Of toch wel?”

Om eerlijk te zijn had ik best wat moeite met het boek. Het las wel degelijk makkelijk weg en in het begin had ik nog goede hoop, maar ik merkte dat het
mij moeite kostte om het verhaal van Anastasia en Nathan achter elkaar door te lezen. Dat lag zeker niet aan de personages en de thematiek die de auteur
erin heeft verwerkt. Ik denk dat dit een levensfase dingetje is. Het is voor mij nu zo’n 6 jaar geleden dat ik afstudeerde en ik heb eigenlijk nooit iets
met het studentenleven gehad. Toch kon ik altijd genieten van new adult boeken, toen ik de hoeveelheid seks een beetje gewend was. Op die leftijd (ik werd
26 in mijn afstudeerjaar) vond ik dat ook niet zo gek. Nu word ik 32 en toch voelt het opeens anders? Ik weet niet precies hoe ik het moet verwoorden.
Ik begin me echt oud te voelen als ik dit boek lees en dat is zonde.

Want, de personages zijn goed uitgewerkt. Zowel Stasi als Nate hebben een sterke drive en passie voor hun sport. De liefde gaat diep, soms zelfs iets te
diep. Dit is zeker het geval bij Stasi, want zij geeft alles voor het schaatsen. Hierdoor creërt ze een ongezonde relatie met de sport, want de sport is
haar alles en er mag niets of niemand tussen komen. Een relatie is er al helemaal niet bij. Als Stasi en Nathan gedwongen worden meer tijd met elkaar door
te brengen, groeien ze steeds meer naar elkaar toe. Dit is binnen het new adult genre absoluut geen vernieuwend verhaalverloop, om niet te zeggen standaard.
Het aantrekken en afstoten begon mij daarom ook steeds meer te irriteren. De perspectiefwisselingen tussen de hoofdpersonen vond ik dan wel weer fijn,
zo leer je hen beiden goed kennen en zie je hun afzonderlijke groei. Want dat ze zich allebei op ieder hun eigen manier ontwikkelen is duidelijk.

Dit boek draait volleedig om de karakterontwikkeling. De plot is vrij standaard met een behoorlijke dosis smut. In tegenstelling tot eerdere sport romances
die ik las begon de smut vrij vroeg. Tenminste, dat lijkt zo. Misschien is dat helemaal niet zo, maar hier viel het mij op. Doordat Grace heftige thema’s
zoals toxische relaties (in de breedste zin) in het verhaal verwerkt, krijgt het gelukkig nog wel wat diepgang. Zat deze thematiek er niet in, dan was
het echt een boek dat mijns inziens niet veel voorstelde. Deze diepere lagen zorgen namelijk ook voor de groei van de personages en dat is hier goed gelukt.

IJsbreker van Hannah Grace is een boek waarvan ik mijn twijfels had of het bij mij zou passen. Ik trek veel TikTok hypes heel slecht namelijk. Dit is voor
mij een boek met twee gezichten. De personages zijn goed uitgewerkt en de schrijfstijl is prettig, maar de plot is enorm standaard voor een new adult romance.
Doordat er heftige thema’s in het verhaal zijn verwerkt krijgt het toch nog de diepere lagen waar ik altijd wel een beetje op hoop bij romance. Deze lagen
illustreren de groei van de personages mooi. Aan de andere kant merkte ik dat ik mij steeds meer begon te storen aan het studentenleven en het snelle tempo
waarop de personages met elkaar in bed belanden. Ik had het gevoel dat het dit keer sneller ging dan anders. Of dat zo is weet ik niet zeker, maar ik denk
dat ik nu ik ouder word toch meer van de slow burn romances ben. Dit boek heeft mij wel vermaakt, maar ik voel niet de dringende behoefte om de restt van
deze serie snel te lezen.