Chemie mist soms

Bij toeval ontdekte ik vorig jaar de “Twisted” serie van Ana Huang. Deze serie bleek erg populair op sociale media, voornamelijk TikTok. Omdat dit soort hypes vaker neit dan wel bij mij blijken te passen, had ik behoorlijk wat twijfels voor ik aan deze serie begon. Zowel Twisted Love als Twisted Games wisten mij positief te verrassen. Ik had goede hoop de rest van de serie in 2023 te lezen, maar dat lukte niet. Nu las ik dan eindelijk Twisted Hate. Let op: deze recensie kan kleine spoilers bevatten van met name Twisted Love omdat de hoofdpersonen daar ook een vrij grote rol in hebben gespeeld. Deze boeken zijn zowel als serie als als stand alone te lezen.

Omdat zowel Twisted Love als Twisted Games mij zo goed zijn bevallen (met denk ik toch wel Twisted Games als mijn favoriet), waren de verwachtingen voor dit boek vrij hoog. De hoofdpersonen in dit verhaal hebben we namelijk al eerder gezien, met name in Twisted Love. Josh Chen is de broer van Ava en de beste vriend van Alex, de hoofdpersonen uit dat boek. Jules Ambrose is dan weer de beste vriendin van Ava. Nu hebben deze twee hun eigen verhaal en ik was hier erg benieuwd naar.

We zijn een paar jaar verder na de gebeurtenissen uit Twisted Love en het is tijd voor Josh om zich te settelen. Hij werkt hard om zijn artsendiploma te halen, maar heeft ook nog een hoop onverwerkt trauma. Dit kwam in Twisted Love al ter sprake. Doordat hij nu geen keus meer heeft en zijn trauma moet verwerken om een relatie aan te kunnen gaan, zie je hem groeien. Jules heeft eveneens een hoop meegemaakt en daar kom je in dit boek achter. Ik vond haar in de andere boeken nogal oppervlakkig, eigenlijk zelfs een beetje irritant. Doordat je nu meer over haar te weten komt kom je erachter dat er veel meer in haar personage zit dan het in eerste instantie lijkt. Ook bij haar komt het verleden spoken en dit kan nog weleens consequenties hebben voor haar gevoelens voor Josh. De twee kunnen elkaar niet uitstaan en dat merk je goed. Langzaam beginnen ze voor elkaar te vallen. Ze halen zowel het slechtste als het beste in elkaar naar boven. Ik vond dit koppel met name in de eerste helft erg vervelend en miste de chemie. Het was er gewoon niet en dat is best wel een dingetje in een romance.

De schrijfstijl daarentegen was weer prettig. Huang maakt weer gebruik van perspectiefwisselingen en ik blijf dit in romance boeken toch wel een pluspunt vinden. Op deze manier leer je de personages goed kennen en krijg je stukje bij beetje mee hoe de een voor de ander valt. Helaas zorgde dit niet voor de chemie die zo belangrijk is in een romance en hierdoor voelde het boek soms wat langdradig.

Ondanks dat de personages niet mijn favoriet zijn, vind ik hun achergrondverhalen wel interessant. Vooral dat van Jules omdat we haar hiervoor nog niet echt goed hebben leren kennen en ze erg oppervlakkig overkwam. Josh hebben we al iets beter leren kennen door het verhaal van Ava en Alex, maar ook zijn verhaal is interessant genoeg. Toch was ik nieuwsgieriger naar Jules, want zodra de auteur al enige hints geeft dat er in het verleden een boel is gebeurd, wilde ik weten wat dat dan is. Hierdoor wilde ik door blijven lezen. Het duurt lang voor je erachter komt, maar dan wordt het verhaal oook spannend. Daarnaast is de relatie met al zijn ups en downs realistisch verwerkt. Een relatie zonder strubbelingen kan bijna niet geloofwaardig zijn. Ik vind alleen de relatie gebaseerd op haat niet helemaal mijn ding.

Ondanks dat ik Twisted Hate van Ana Huang met plezier heb gelezen, zal dit niet mijn favoriete boek in de serie zijn. Ik vond het personage van Jules interessant, maar ik miste de chemie tussen dit ietwat vreemde koppel. Hierdoor vond ik het boek op sommige momenten langdradig. Ik ben nu wel benieuwd naar Twisted Lies, want dat verhaal gaat over Stella. Ik vind haar tot nu toe enorm saai, dus ik ben benieuwd wat haar verhaal brengt.