Lezersrecensie
Toeschouwer bij een ongemakkelijke familiereünie
Jennifer E. Smith heeft in de afgelopen vijftien jaar al heel wat young adult titels gepubliceerd die ook naar het Nederlands zijn vertaald. Jij zal briljant zijn is Smith’s debuut op de Nederlandse markt met een roman voor volwassenen. In het Engels verscheen eerder The Unsinkable Greta James, ook gericht op een volwassen lezerspubliek. Haar nieuwste roman focust zich op een familie met geheimen. Dit zijn vaak boeken met diepgang en intriges. Geldt dit ook voor de familie Endicott?
Drie jaar geleden is het contact tussen de broers en zussen Gemma, Connor, Roddy en Jude Endicott abrupt verbroken. Als Jude na al die jaren een bericht stuurt met de vraag of ze naar North Dakota te kunnen komen, is iedereen hiertoe bereid. Jude is een van de meest geprezen actrices op aarde en daar zeg je niet zomaar nee tegen. Ook niet als het hartje winter is en ze na al die jaren zonder contact een weekendje weg wil. Niemand weet alleen waarom. In hun jeugd waren de broers en zussen onafscheidelijk en grotendeels op elkaar aangewezen. Door de jaren heen werd hun band steeds minder hecht en dit heeft alles te maken met Connor en de bestseller die hij heeft geschreven. De familieband leek onherstelbaar beschadigd. Is dit weekendje weg een poging om deze band te lijmen of drijft dit samenzijn hen alleen maar nog verder uit elkaar?
Het verhaal wordt afwisselend vertelt vanuit alle broers en zussen Endicott. Elk hoofdstuk wordt er geswitcht naar een ander personage, afgewisseld met flashbacks naar voor hen en het verhaal belangrijke gebeurtenissen. Het lukt alleen niet om iedereen zo goed te leren kennen als zou moeten in een familieroman. Door de vele perspectiefwisselingen en de dikte van het boek blijft er weinig ruimte over om dieper op ieder personage in te gaan. Desondanks wordt het belangrijkste duidelijk en is ook goed zichtbaar hoe de onderlinge band vroeger was en hoe deze beschadigd is. Elk familielid maakt op hun eigen manier een ontwikkeling door, al dan niet geholpen door bijfiguren. Deze zijn eveneens vrij oppervlakkig uitgewerkt. Voor een karakter gestuurde roman is diepgang essentieel en deze mist.
De plot komt eveneens niet goed uit de verf. De gebeurtenissen zijn vrij voorspelbaar en weten niet te intrigeren. Plot en personages versterken elkaar niet en dit heeft alles te maken met de uitwerking van beiden. Urgentie mist en dit maakt het boek bij tijd en wijlen een kluif om door te willen lezen. Het eerder genoemde gebrek aan diepgang zorgt voor weinig connectie met deze familie en wat zij hebben meegemaakt. Als lezer voel je je meer een toeschouwer bij een ongemakkelijke familiereünie dan dat je er echt bij betrokken wordt. Aan de schrijfstijl van Smith ligt het niet, want deze is vlot met vrij korte hoofdstukken. De vele perspectiefwisselingen kunnen je het gevoel geven dat het boek van de hak op de tak springt en dit is in het begin erg wennen.
Ondanks dat Jij zal briljant zijn van Jennifer E. Smith alle ingrediënten voor een interessante familiesaga bevat, laat dezer roman in zijn totaliteit steken vallen. Voor een karakter gestuurd verhaal blijven de personages te oppervlakkig, ook al krijgt ieder van hen een stem. De plot is dun en voorspelbaar, waardoor dit de personages niet versterkt. Hierdoor weet het boek niet te intrigeren en voel je je als lezer meer een toeschouwer dan deelgenoot aan deze familiereünie. Aan de vlotte schrijfstijl ligt het niet. Kortom, het boek heeft veel potentie, maar mist net dat beetje extra om echt interessant te zijn.
Drie jaar geleden is het contact tussen de broers en zussen Gemma, Connor, Roddy en Jude Endicott abrupt verbroken. Als Jude na al die jaren een bericht stuurt met de vraag of ze naar North Dakota te kunnen komen, is iedereen hiertoe bereid. Jude is een van de meest geprezen actrices op aarde en daar zeg je niet zomaar nee tegen. Ook niet als het hartje winter is en ze na al die jaren zonder contact een weekendje weg wil. Niemand weet alleen waarom. In hun jeugd waren de broers en zussen onafscheidelijk en grotendeels op elkaar aangewezen. Door de jaren heen werd hun band steeds minder hecht en dit heeft alles te maken met Connor en de bestseller die hij heeft geschreven. De familieband leek onherstelbaar beschadigd. Is dit weekendje weg een poging om deze band te lijmen of drijft dit samenzijn hen alleen maar nog verder uit elkaar?
Het verhaal wordt afwisselend vertelt vanuit alle broers en zussen Endicott. Elk hoofdstuk wordt er geswitcht naar een ander personage, afgewisseld met flashbacks naar voor hen en het verhaal belangrijke gebeurtenissen. Het lukt alleen niet om iedereen zo goed te leren kennen als zou moeten in een familieroman. Door de vele perspectiefwisselingen en de dikte van het boek blijft er weinig ruimte over om dieper op ieder personage in te gaan. Desondanks wordt het belangrijkste duidelijk en is ook goed zichtbaar hoe de onderlinge band vroeger was en hoe deze beschadigd is. Elk familielid maakt op hun eigen manier een ontwikkeling door, al dan niet geholpen door bijfiguren. Deze zijn eveneens vrij oppervlakkig uitgewerkt. Voor een karakter gestuurde roman is diepgang essentieel en deze mist.
De plot komt eveneens niet goed uit de verf. De gebeurtenissen zijn vrij voorspelbaar en weten niet te intrigeren. Plot en personages versterken elkaar niet en dit heeft alles te maken met de uitwerking van beiden. Urgentie mist en dit maakt het boek bij tijd en wijlen een kluif om door te willen lezen. Het eerder genoemde gebrek aan diepgang zorgt voor weinig connectie met deze familie en wat zij hebben meegemaakt. Als lezer voel je je meer een toeschouwer bij een ongemakkelijke familiereünie dan dat je er echt bij betrokken wordt. Aan de schrijfstijl van Smith ligt het niet, want deze is vlot met vrij korte hoofdstukken. De vele perspectiefwisselingen kunnen je het gevoel geven dat het boek van de hak op de tak springt en dit is in het begin erg wennen.
Ondanks dat Jij zal briljant zijn van Jennifer E. Smith alle ingrediënten voor een interessante familiesaga bevat, laat dezer roman in zijn totaliteit steken vallen. Voor een karakter gestuurd verhaal blijven de personages te oppervlakkig, ook al krijgt ieder van hen een stem. De plot is dun en voorspelbaar, waardoor dit de personages niet versterkt. Hierdoor weet het boek niet te intrigeren en voel je je als lezer meer een toeschouwer dan deelgenoot aan deze familiereünie. Aan de vlotte schrijfstijl ligt het niet. Kortom, het boek heeft veel potentie, maar mist net dat beetje extra om echt interessant te zijn.
1
Reageer op deze recensie