Spannende klassieker die je zelfs na 50 jaar nog angst aanjaagt

Dit horrorverhaal begint in juni in Amity, een kleine badplaats aan de Atlantische kust. De bewoners en zomergasten maken zich op voor een lange warme zomer. Ze hebben geen idee dat in het ogenschijnlijke kalme water een dreiging schuilgaat. De eerste aanwijzing is het lichaam van een half opgegeten jonge vrouw dat is aangespoeld op het strand. Het blijkt een zomer te worden vol angst en onrust, de zomer van de grote witte haai. Samen met een team van experts zet politiechef Martin Brody alles op alles om ervoor te zorgen dat Amity weer veilig wordt.

Net als waarschijnlijk vele anderen heb ik de film Jaws lang geleden gezien. Ik was benieuwd of het boek me hetzelfde beklemmende gevoel zou geven als de film en dat was absoluut het geval. In dit geval vond ik het boek zelf enger dan de film. Een boek biedt immers veel meer ruimte voor detail en je eigen verbeelding. Door de levendige en beeldende schrijfstijl van Peter Benchley zag ik in gedachten de enorme haai door het water glijden op zoek naar zijn volgende nietsvermoedende slachtoffer.

‘De vis was nu vlakbij de vrouw en schoot op vier meter afstand langs haar heen, twee meter onder de oppervlakte. De vrouw voelde alleen een drukgolf die haar in het water leek op te tillen en haar zachtjes weer neerliet. Ze hield op met zwemmen en hield haar adem in. Toen ze verder niets voelde, begon ze weer met haar ietwat beholpen slag te zwemmen.’ - Peter Benchley

Alhoewel ik grotendeels al wist wat er stond te gebeuren, zat ik vanaf het eerste hoofdstuk aan de pagina’s gekluisterd. Tijdens de confrontaties met de haai kon ik de angst van de personages bijna voelen. Het einde was nog wel even extra spannend, omdat deze heel anders is dan het einde van de verfilming.

Kortom, ik heb genoten van deze klassieker! Dank jullie wel Rainbow uitgeverij voor dit recensie-exemplaar