Complex rouwboek

Voor het Vergeten is een boek dat tot stand kwam in de nasleep van het overlijden van de moeder van Peter Verhelst. In deze rouwroman verwerkt hij haar dood. Dat doet hij in een stroom van metaforen, poëzie en verwijzingen naar mythologie.

Persoonlijk vind ik het moeilijk om de tekst in de diepte te bespreken. Bij momenten passeerden er prachtige passages en werd Verhelst heel persoonlijk. Even plots als deze fragmenten opdoken, konden ze ook weer verdwijnen en werd de tekst overwoekerd door referenties naar kunst en de natuur. Ik ben ervan overtuigd dat deze haast hallucinogene, ijlende literaire trip perfect het gevoel weergeeft dat ervaren wordt bij het plotse verlies van een ouder, maar inhoudelijk ging Voor Het Vergeten mijn petje te boven. Dit boek deed me een beetje dom voelen, maakte de emotie haast ongrijpbaar. Verhelst hanteert een ietwat elitaire stijl waar tijd voor genomen moet worden, die al je aandacht opeist, en waarvoor een doorwrochte culturele kennis nodig is om alles naar waarde te kunnen schatten.

Dit boek is wellicht magistraal voor sommigen, maar niet evident voor de meesten, vermoed ik.