Welkom op Camping Cruel

Na Hotel Habbekrats, heten Rik Peters en Federico van Lunter me nu welkom op de eerste bladzijde, met een persoonlijke illustratie en boodschap: ''Welkom op Camping Cruel. Zet je tentje maar op en geniet van het griezelen.’’

Ik bekijk het boek alvast van alle kanten. De omslag ziet er dit keer iets vriendelijker uit, maar toch. Hmm, ik bedenk alvast wat ik in zal pakken. In ieder geval een zaklamp en mijn mobiel. Je weet immers maar nooit. ;)

'Camping Cruel' staat er op het bord bij de camping. Naast de titel 'Het Boek der verdwenen zielen' dit keer twee doodskopjes. En opnieuw een boodschap: Op het eind van dit boek zal er iemand verdwijnen.
----> Het is maar dat je het weet <----
Oh jee, …. Ik kan niet eens zeggen dat ik niet gewaarschuwd ben.

Maar het is vakantietijd, en je wil toch even lekker er tussen uit. Daar draait het volgens de schrijver om op Camping Cruel. Nou, ik weet niet hoor… Persoonlijk heb ik zo mijn bedenkingen. Zeker bij de volgende zin:
'Als je hier je tentje opzet, dan mag je de rest van de wereld achter je laten. Vergeet alles maar.'

Humor maakt alles weer goed
Als je aan een camping denkt, dan denk je waarschijnlijk ook meteen aan een heleboel andere dingen. Op de illustratie zie je een jongen met een wc-rol in de hand naar het toilet lopen (waardoor iedereen weet wat je gaat doen) en met een iets kleinere wc-rol in de hand naar de tent lopen (waardoor iedereen weet wat je net hebt gedaan).

Maar al die dingen zijn niet waar een camping echt om draait.
Het verschil tussen een gewone camping en een geweldige camping is de animatie. (Deze zal ik beslist onthouden als ik aankomende tijd op de camping ben.)

En op Camping Cruel is dat de taak van Jolien. De verhalenverteller van de camping. Ze vertelt verhalen vol lol, verstrooiing, pret en vertier. Samen met haar blader je door het boek vol enge avonturen, om steevast te beginnen met het verhaal van Chip & Cedric. (Lees maar hieronder.)

Chip was bosmonster (uh…) wachter en niet zomaar één, hij was boswachter van het Beëlzebos. Hij had een lijst van dingen die hij iedere dag moest doen, zoals vleesetende eekhoorns voederen, botten uit de modder peuteren, onkruid water geven en nog heel veel belangrijke boswachterdingen. Chip woonde in het Beëlzebos. Niet in een huis, of hut of zo, hij woonde in een rolstoel. En die rolstoel kwam goed uit, want zo kon hij mooi meedoen met de jaarlijkse Van-de-Heilige-Heuvel-naar-de-Knokkenkuil-race.

Chip vond het belangrijk om af en toe langs te komen op Camping Cruel, om te laten zien dat boswachters echt bestaan. Nu was er die dag een feestje, en hij hield niet van feestjes. De mensen hielden veel te weinig rekening met het bos. Terwijl de avond langzaam koud en donker werd stuurde Chip zijn rolstoel richting het Beëlzebos. Een paar dagen later werd de rolstoel van Chip de boswachter toevallig teruggevonden door een toevallige wandelaar. De boswachter zelf werd nooit meer gezien. Nu wil je vast weten wat er met hem gebeurd is, maar dat ga ik niet verklappen. Dat mag je lekker zelf lezen in het boek.

Ook de verhalen van 'Het boek der verdwenen zielen' (denk aan de titel), of het verhaal over het enigste kind van de wereld, Cornelia, die heel graag een zusje wilde, of het verhaal van Carlo die op zoek ging naar het geluid van de dood? Allemaal vreselijk spannende verhalen. Jolien kan iedereen op het puntje van de stoel krijgen, maar dan ontdekt ze dat er ook een verhaal over haar geschreven is! (Iiiiieks.)

Ik zei het al bij het vorige boek: de boeken van dit duo , zitten vol maffe fantasie. Ik mocht lekker in dit nieuwe avontuur duiken en ik heb genoten. En dan een boek, waar een verhaal van *HET boek der verdwenen zielen* in voorkomt, daar mag je me voor wakker maken (als ik al kon slapen na dit boek te hebben gelezen), want ik ben net als Jolien stapelgekdolverzot op verhalen. ;)

Hou je ook van fijne griezelverhalen, met dito illustraties? Dan is dit boek een aanrader voor jou. Leuk voor de vakantie (op een camping).


Camping Cruel | Het boek der verdwenen zielen | Rik Peters en Federico van Lunter | Uitgever Clavis