een flinke dosis New Orleans-magie

“Don’t Hex and Drive” is het tweede deel van de Stay a Spell-serie en speelt zich af in een hedendaags New Orleans waar heksen, weerwolven en vampiers gewoon tussen de mensen leven. Hoofdpersoon Isadora Savoie is een rustige, verantwoordelijke heks die zich liever met haar planten en haar werk in de familie-apotheek bezighoudt dan met feestjes en drama. Wanneer ze op een avond per ongeluk een knappe, arrogante vampier genaamd Devraj bijna omver rijdt, begint er iets te knetteren – letterlijk en figuurlijk. Wat volgt is een romantische comedy met een vleugje gevaar, veel banter en een flinke dosis New Orleans-magie.

Het verhaal draait om de trage, maar o zo bevredigende weg die Isadora en Devraj afleggen van “ik kan die persoon écht niet uitstaan” naar “oké, misschien toch wel”. Juliette Cross weet die klassieke enemies-to-lovers-trope precies goed te doseren: eerst is er vooral irritatie en een hoop grappige, bijtende dialogen, daarna voorzichtige nieuwsgierigheid, en pas veel later de echte vonken. Ik vond het heerlijk dat de aantrekkingskracht niet meteen van het dak knalt, maar langzaam opbouwt.

Isadora is voor mij het hart van het boek. Ze is geen typische sprankelende romantasy-heldin; ze is introvert, een beetje onhandig in sociale situaties en draagt de verantwoordelijkheid voor haar jongere zussen op haar schouders. Dat maakt haar zó herkenbaar.

Devraj is op papier de perfecte bookboyfriend zijnde een eeuwenoude vampier, met een Bollywood-steruiterlijk, rijk, charmant, maar Cross laat mooi zien dat hij ook zijn onzekerheden heeft. Hij is gewend dat mensen hem adoreren, maar bij Isadora werkt dat niet. Zijn frustratie én zijn groeiende respect voor haar eigenzinnigheid maken hem geloofwaardig en lief.

De wereldopbouw is sfeervol zonder te veel te willen uitleggen. De stad New Orleans voelt echt als een personage: de vochtige hitte, de jazz die uit open ramen klinkt, de geur van beignets en magnolia’s. De zussenband zorgt voor veel humor en warmte. Soms vond ik de bijplot van het Grimstalker-mysterie iets te veel op de achtergrond, maar het stoorde niet echt – dit boek draait duidelijk om de romance en de familie.

Het einde voelde voor mij wel iets te gehaast en de “grote confrontatie” had van mij wat meer spanning mogen hebben. Maar dat is ook het enige minpuntje dat me bijbleef.