Geforceerde poly-dynamiek

In " Warrior, princerss, assasssin " neemt Brigid Kemmerer de lezer mee naar een wereld vol intriges, geheimen en gevaar. Prinses Jory wordt gedwongen te kiezen tussen plicht, overleven en haar eigen hart. Wat begint als een spannend verhaal vol dreiging en actie, verandert al snel in een zoektocht naar identiteit, macht en liefde – maar niet alles weet even diep te raken.

De eerste hoofdstukken lezen vlot en prettig. Kemmerer schrijft beeldend en meeslepend; ze weet haar personages meteen tot leven te wekken. Het tempo ligt hoog, soms zelfs te hoog. Naarmate het verhaal vordert, merkte ik dat de voortdurende actie weinig ruimte laat voor rust of verdieping. Er gebeurt veel, maar de dreiging van de moordenaars blijft wat vlak. Het gevaar is er, maar het voelt nooit echt beklemmend.

Ook de liefdesverhaallijn wist me minder te overtuigen dan bij eerdere boeken van Kemmerer. De driehoeksverhouding tussen Asher, Ky en Jory leek bedoeld om iets vernieuwends te brengen, maar kwam bij mij niet goed uit de verf. De spanning tussen Asher en Ky is voelbaar – hun gesprekken zijn levendig en oprecht – maar zodra Jory erbij betrokken wordt, voelt het wat geforceerd. De gevoelens lijken te plotseling op te komen, waardoor de emoties niet echt binnenkomen.

Wat ik bovendien miste, was de rijke wereldopbouw waar Kemmerer normaal in uitblinkt. De contouren van de wereld – de kastelen, de geheime genootschappen, de oude vloeken – zijn aanwezig, maar blijven te oppervlakkig. Er is weinig tijd om de geschiedenis of de regels van deze wereld te leren kennen, waardoor de omgeving vooral als decor fungeert en niet als levend onderdeel van het verhaal.

Toch bevat het boek sterke elementen. De thema’s van macht, verantwoordelijkheid en zelfbeschikking komen goed naar voren, vooral in Jory’s innerlijke strijd om haar eigen pad te kiezen. Haar twijfel en vastberadenheid maken haar een personage met potentie. Bovendien blijft Kemmerers schrijfstijl aangenaam om te lezen: vlot, beeldend en hier en daar verrassend poëtisch.

“Warrior, princess, assassin” is een onderhoudend, maar onevenwichtig begin van wat een veelbelovende serie kan worden. De snelle vertelstijl en het hoge tempo zorgen ervoor dat het verhaal gemakkelijk wegleest, maar wie zoekt naar emotionele diepgang of meeslepende wereldopbouw zal iets tekortkomen. De personages hebben potentie, maar verdienen meer ruimte om te groeien.