een Hallmark kerstfilm in boekformaat

Ik heb net Winter in de Cranberry Inn van Barbara Josselsohn uit, en het voelde echt alsof ik een paar winterse dagen had doorgebracht in een oud, krakend familiehotel aan een bevroren meer. Laurel, de hoofdpersoon, keert terug naar het hotel van haar jeugd – de Cranberry Inn – en ik merkte dat ik meteen met haar meeleefde. Het is een plek vol herinneringen voor haar, maar nu trof ze het aan in verval, met een vader die van de aardbodem lijkt verdwenen.
Laurels vastberadenheid om het hotel vóór kerst op te knappen, gaf het verhaal een fijne, hoopvolle energie. Vooral wanneer ze Joel inschakelt, haar jeugdvriend die nog steeds dat warme, betrouwbare gevoel uitstraalt. En ja, er is ook nog een charmante hotelgast die de boel net iets levendiger maakt. Het geheel leest als een mix van herstel, familiebanden en een vleugje mysterie – precies genoeg om nieuwsgierig te blijven zonder dat het zwaar wordt.
De sfeer vond ik misschien wel het sterkste element. Josselsohn laat de Inn bijna als een eigen personage voelen. Ik zag het zo voor me: de verweerde houten gevel bedekt met rijp, die stille uitnodiging om opnieuw tot leven gewekt te worden. De afwisseling tussen het heden en Laurels jeugdherinneringen vond ik ook prettig; het gaf me het gevoel dat ik haar echt leerde kennen.
Toch bleef ik steken op 3 van de 5 sterren. Hoe warm het verhaal ook voelt, de personages waren me soms nét te vlak. Laurel is sympathiek, maar haar snelle, soms impulsieve keuzes deden wat af aan haar geloofwaardigheid. Joel is lief, maar ook voorspelbaar – de perfecte boy next door, compleet met zinnen waarvan ik dacht: ja, dit is wel heel filmisch. De spanningsboog rond haar vaders verdwijning begon veelbelovend, maar zakte halverwege een beetje in. Het voelde soms alsof ik naar een Hallmark kerstfilm keek waarbij je precies weet hoe het zal aflopen.
Toch heb ik het met plezier gelezen. Het is een ideaal boek voor wie gewoon iets warms, zachts en winters zoekt zonder al te veel lagen. Sneeuw, familiespanningen, een beetje romance, een hotel dat gered moet worden – ik geef toe, het werkt.