Prachtig plot en ingrijpend verhaal, maar een tikkeltje onrealistisch...

Het is 1942, Sadie moet met haar hoogzwangere moeder en vader vluchten om te voorkomen dat ze worden weggevoerd naar de beruchte concentratiekampen. Hun enige ontkomen aan de dood is het riool. Sadie moet met haar ouders in het riool zien te overleven, maar als het moeilijk wordt, kan ze rekenen op haar vriendin Ella.

Het boek las heel vlot. Het plot maakt dat je wil verder lezen en de schrijfstijl was daarop afgestemd. Het verhaal was heel erg mooi en op sommige momenten zelfs spannend! Ik persoonlijk werd echt getriggerd om verder te lezen, terwijl het decor bijna niet wijzigt. Pam Jenoff hanteerde ook een heel beeldend taalgebruik waardoor je je de omgeving heel gemakkelijk kon voorstellen. Het lijkt wel alsof je zelf een deel uitmaakt van het verhaal! Als lezer zie je ook de vriendschap tussen Sadie en Ella groeien. Het is heel mooi om te lezen dat ze allebei kracht putten uit hun vriendschap om te overleven.

Echter heb ik wel enkele opmerkingen op het boek. Als eerste vond ik Sadie in het begin heel kinderachtig voor haar leeftijd. De omstandigheden waren inderdaad zwaar en onvoorstelbaar, maar het leek wel een achtjarig kind. Daarnaast waren de gesprekjes tussen Ella en Sadie eerder onrealistisch. Ella staat openlijk tegen een rooster van het riool te praten, in het midden van een dorp. Dat zou normaal toch opvallen? Zeker als er andere handelingen, zoals lawaai op straat, meteen werden verlinkt aan de Duitsers. De relatie tussen Krys en Ella was ook een speciaal fenomeen. Ik had het gevoel dat Ella heel weinig stilstond bij Krys, terwijl ze 'heel veel van hem hield'.
Dit waren slechts enkele kleine opmerkingen die af en toe wel stoorde, vandaar maar vier sterren. Als deze stukjes beter waren uitgewerkt, was het ongetwijfeld vijf sterren waard! Ik blijf het benadrukken: het was een prachtig, vlot leesbaar boek waar ik absoluut van heb genoten. Het blijft onvoorstelbaar wat sommige mensen tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben moeten meemaken...