Waar of niet ? Ugh...

VN Thriller van het jaar 2015

Rachel neemt elke ochtend dezelfde trein. Elke dag hobbelt ze over het spoor, langs een rij charmante huizen in een buitenwijk van Londen, en stopt daar altijd voor hetzelfde rode sein. Zo kijkt ze elke ochtend naar een stel dat op hun terras ontbijt. Ze heeft inmiddels het gevoel dat ze hen persoonlijk kent en noemt hen ‘Jess en Jason’. Hun leven – in Rachels ogen – is perfect. Een beetje zoals haar eigen leven dat ooit was.

Op een dag ziet ze iets vreemds in hun tuin. De trein rijdt gewoon weer door, maar voor Rachel verandert alles. Niet in staat om het voor zichzelf te houden, stapt ze naar de politie met haar verhaal, wanneer blijkt dat 'Jess' vermist wordt. Hiermee raakt ze niet alleen verwikkeld in de gebeurtenissen die volgen, maar ook in de levens van iedereen die erbij betrokken is. Maar wie is er te vertrouwen? Heeft ze meer kwaad dan goed gedaan door zich met deze zaak te bemoeien?


Rachel krijgt een moeilijke tijd te verduren en raakt er door haar 'pad' kwijt. Ze raakt aan de drank, word vervelend, niemand wilt meer met haar en haar echtgenoot Tom omgaan. Echter blijkt het allemaal heel anders te zijn verlopen. Ze bemoeit zich met een vermissing, een zaak waar ze niks in te zoeken heeft, maar ze denkt dat het misschien haar schuld is. Aangezien ze dronken was en niets meer goed kan herinneren, wilt ze de vriend van Megan Hipwell helpen haar terug te vinden, maar ze heeft ook treurig nieuws voor hem. Was Megan echt zo'n slecht persoon? Wist Scott ( vriend van Megan) dat Megan niet altijd eerlijk was?

Een boek geschreven over het meisje in de trein, je kent haar niet maar zij  weet precies wie je bent. Ookal klopt het niet helemaal... het is een onbetrouwbare verteller, beetje maf geschreven maar ondanks dat wel een heel 'ziek' en gruwelijk verhaal. Je leest vanuit Rachel (ex-echtgenote van Tom), Anna (echtgenote van Tom) en Megan ( overbuurvrouw van Tom & Anna). Het enige zinnetje waar ik ongemakkelijk van werd is, 'Waar of niet?'. Het word zo vaak gebruikt door meerdere personages dat ik me er toch wel een beetje aan ging irriteren.