Voor wie ik ga

‘Voor wie ik ga’ is een prachtige roman die je maar niet kan loslaten.

Leerkracht worden staat niet op lijstje van Bram, maar aangezien verder studeren geen optie meer is na een gênant incident op de universiteit moet hij wel. Hij grijpt de kans om op zijn oude middelbare school te gaan werken met beide handen aan.
Waar hij alleen geen rekening mee heeft gehouden is Xeno, een leerling uit de zesde.

Als je bij het proloog al kippenvel hebt, dan weet je dat het een boek gaat worden dat een diepe indruk op je gaat maken. Vanaf pagina 1, wilde ik het boek niet meer loslaten. Je sluit Bram en Xeno meteen in je hart. Ze zijn zo’n mooie en lieve personages. Ze cijferen zichzelf weg voor de mensen van wie ze houden. Hoewel je dit bewonderd wil je ze soms ook zeggen om een beetje egoïstisch te zijn en eens aan zichzelf te denken. Gelukkig hebben ze daar elkaar voor.

De thema’s die in het boek worden besproken zijn niet altijd even mals. Er worden zware thema’s besproken zoals; verslaving, criminaliteit, pesten, en opgroeien met ouders met een psychische kwetsbaarheid. In het verhaal is voldoende ruimte om deze thema’s de uitwerking te geven die ze nodig hebben. Je ziet de gevolgen die ze hebben voor Bram en Xeno en leert ze hierdoor beter kennen. Ook is er in het verhaal af en toe ruimte voor humor om de zwaardere thema’s wat te verlichten.

Aangezien Bram docent is en Xeno een leerling, heerst er door het verhaal een sfeer van verboden liefde. Deze sfeer én het aantrekken en afstoten tussen Bram en Xeno zorgt ervoor dat je het boek niet kan wegleggen. Ik heb het boek dan ook in één ruk uitgelezen.

Anne May heeft weer een geweldig boek geschreven, waaraan je ook blijft denken lang nadat je het boek uit hebt. Je sluit Bram en Xeno in je hart en je kunt niet wachten om met het volgende deel verder te gaan.

‘Voor wie ik ga’ krijgt van mij *****!

Bedankt voor het recensie-exemplaar Anne May.

NB: Dit boek heb ik ontvangen in ruil voor mijn eerlijke mening.