Mooi Vlaams, familie, goede afloop na veel ellende

Wat een mooie boeken van Els Beerten, zeker ook het boek: ‘Allemaal willen we de hemel’. Muziek speelt in beide boeken een erg belangrijke rol. De hoofdpersonages zijn erg getalenteerd en komen uit echte muziekfamilies. De muziek zorgt er naast het directe plezier dat ze eraan beleven ook voor dat ze kunnen overleven. In de oorlog of na het zoveelste verlies van een dierbare. Soms vind ik de mate van ellende die Beerten opvoert teveel van het goede. Ook dat de hoofdpersonen allemaal bijzonder knap van uiterlijk zijn. Misschien wil ze daarmee de tegenstelling benadrukken met hoe ze zich van binnen voelen. Ik vind dat niet nodig, bijna te sprookjesachtig: het volmaakte tegenover het intens verdrietige, het noodlot of de ellende.
Terugkerend thema in beide boeken is dat de hoofdpersonen ‘all the way’ gaan. Alles of niets en daar uiteindelijk ook voor kiezen. Voor hun eigen talent en daaraan gekoppeld hun dromen.
De stijl waarin ze schrijft is prachtige, Vlaamse spreektaal. Vooral voor mij als Nederlandse extra genieten denk ik. Veel directe dialogen of gedachten waarin gesprekken herbeleefd worden. Beide boeken zijn prachtig.