Prachtige slowread over schoonheid

Het verhaal speelt zich af in een klein dorpje aan het meer van Genève rond 1927. Als een 19-jarig wees geworden nichtje uit Cuba opgenomen wordt door de cafébaas en zijn vrouw raken alle dorpelingen van de leg. Zij is mooi en iedereen wil daar een glimp van opvangen, zelfs de natuur doet daar aan mee. Het meisje, Juliette, is erg in zichzelf gekeerd, beetje wereldvreemd en heeft geen idee voor wat voor opschudding ze zorgt. De cafébaas zit met haar in zijn maag en als een van de dorpelingen, Rouge, zich over haar wil ontfermen, is hij blij van haar af te zijn. Rouge heeft zijn loods aan het meer al helemaal voor haar verbouwd en is zielsgelukkig met haar aan zijn zij. Het meisje, echter, komt alleen tot leven als ze de accordeonmuziek hoort van de Bultenaar. Een muzikant die niet erg serieus genomen wordt door de dorpelingen. Bij het horen van diens muziek gaat ze dansen en ontstaat er een prachtig ‘gesprek’ zonder woorden russen die twee. Wanneer de twee doorkrijgen dat ze daar niet passen, omdat niemand hun taal spreekt, bedenken ze een vluchtplan.
De natuurbeschrijvingen zijn net zo belangrijk en mooi als de beschrijvingen van de schoonheid van het meisje. De natuur beweegt mee met de bewegingen van Juliette.
Het is zonde dit boek snel te lezen, want het gaat juist om de stijl. Je waant je echt in die tijd, in dat dorp aan het meer van Genève, dat omgeven is door bergen en prachtige weides. Schoonheid laat zich overal zien, maar slechts als glimp.