Een rauw en (h)eerlijk debuut

In seizoenen is het verhaal van een 59-jarige moeder: Annabel. In het verleden heeft ze te maken gehad met kanker, maar ze is genezen en hoeft alleen zo af en toe terug te komen op controle. Tot ze een bobbeltje voelt in haar lies. Dit blijkt foute boel te zijn en door nalatigheid tijdens de controles over het hoofd gezien. Volgens de behandelend arts is het bobbeltje al in zo’n ver stadium dat Annabel uitbehandeld blijkt. Ze geeft echter de moed niet op en vraagt een second opinion aan in het ziekenhuis van Leuven. Vanaf daar begint een lange strijd van hopen, proberen, chemo’s en wanhopig vasthouden aan het leven.
De zoon van Annabel, David, is de andere hoofdpersoon in dit verhaal. David heeft zo zijn eigen problemen. Een vader die vroeger het gezin verlaten heeft om met een andere man samen te gaan wonen in Spanje. Een vriendin die emigreerde naar Amerika en David achterliet. Een huwelijk dat niet lekker loopt, omdat hij en zijn vrouw Josefien verschillen van mening over een kinderwens. Toch besluit hij zijn problemen te laten voor wat ze zijn en hij trekt bij zijn moeder in om voor haar te zorgen.
Ondanks dat het boek vooral gaat over de strijd die Annabel voert met de kanker, vond ik de verhaallijn van David interessanter. Ik denk dat dit komt, omdat deze minder alledaags is. Met emoties die niet altijd te verklaren zijn en waar je weinig sympathie voor op kunt brengen.
Judith Visser heeft ervoor gekozen om de personages afwisselend hun verhaal te laten vertellen. En deze afwisseling is fijn. Soms ook verwarrend, zeker in combinatie met de vele flashbacks, maar vooral fijn. Het zorgt er namelijk voor dat er steeds delen van het verhaal worden vrijgegeven die zorgen voor een spanningsboog. Je moet en wilt doorlezen, wil je antwoord krijgen op alle vragen die de verhalen voortdurend oproepen. Het plot is gelukkig bevredigend. Uiteindelijk blijf je niet met vragen zitten, maar is elke vraag beantwoord.

Judith is een fantastische schrijfster, zoals ook uit dit boek weer blijkt. Ze schuwt geen enkel thema en schrijft hier eerlijk en rauw over. Niet omslachtig, maar precies zoals het is. De schrijfstijl is snel en spannend.