Een opportunist fileert opportunisten

Nadat zijn vader op eenennegentigjarige leeftijd is overleden, ontvangt Wouter een legaat: zijn zussen zijn de erfgenamen van het familiekapitaal. Dachten ze. Wouter verkneukelt zich op de nare verrassing die hij ze gaat geven. Voor het zover is ontleed Wouter zijn familiegeschiedenis en wordt langzaam duidelijk waarom hij is onterfd en hoe het nu precies zit met het familiekapitaal.

Een voor een beschrijft Wouter zijn familieleden. Te beginnen met zijn vader en zijn moeder. Dit doet hij met veel details over hun jonge jaren. Hoe leuk sommige details ook zijn, ze riepen bij mij niet alleen de vraag op waarom ik dit allemaal moest weten, maar ook de vraag hoe Wouter dit allemaal wist. Die laatste vraag wordt aan het eind van het boek naar tevredenheid beantwoord.

Het verhaal kwam voor mij tot leven toen Wouter aanbeland was bij de karakterschetsen van zijn zussen omdat hij toen ook inging op zijn interacties met de gezinsleden. Vanaf dat moment ontrolde langzaam een beeld van een onaangename familie waarvan ieder lid uit was op het eigen comfort en gewin. En hoewel Wouter zich als observant daar graag buiten plaatst, is ook hij een opportunist.

Het boek leest makkelijk en vlot, het taalgebruik is verzorgd. De schrijfstijl is helder. Ik zou hem willen typeren als zakelijk met weinig ruimte voor sfeer en emoties. Een stijl die overigens uitstekend past bij de hoofdpersoon en daarom ook niet stoort.

De personages maken weinig ontwikkeling door en zijn weinig sympathiek. Een uitzondering is Valéria, de au pair die later in het boek een rol krijgt. Zij bracht het broodnodige vleugje warmte in de familie en het verhaal. Ook de relatie tussen Wouter en zijn vader kent uiteindelijke mooie verrassingen waardoor je als lezer het boek tevreden kan dichtklappen.

3,5*, hier afgerond naar 4 voor het leesplezier.