Lezersrecensie
Wat is wijsheid?
Dit boek vertelt het verhaal van Beth. Zij neemt de lezer mee naar het Engelse landelijke Dorset van de jaren zestig. Dat doet ze heel intrigerend vanuit twee tijdslijnen. Een die speelt in 1968 en een die aangeduid wordt met ‘vroeger’ en begint in 1955. Beide lijnen beginnen met de komst van Gabriel die woont op het landgoed Meadowlands aan de rand van het dorp.
In 1955 woont Beth bij haar ouders in het hart van het dorp. Ze zit dan in haar eindexamenjaar van de middelbare school. Ze is slim en droomt ervan dichteres te worden. Ook hoopt ze dat het wat gaat worden met Frank, de oudste zoon van de schapenboer. Deze hoop verdwijnt naar de achtergrond als ze tijdens een illegale wandeling op het landgoed Meadowlands de zoon des huizes, Gabriel tegen het lijf loopt. Een idyllische zomer volgt en Beth maakt plannen om te gaan studeren.
In 1968 woont Beth op de schapenboerderij buiten het dorp en is ze al jaren getrouwd met Frank. Het huwelijk is goed en hecht, ook al hebben ze het moeilijk met het overlijden van hun zoontje Bobby een aantal jaren geleden.
Naast Beth en Frank wonen ook Franks vader en zijn jongere broer Jimmy op de boerderij. Die laatste is een lieve jongen die wat stuurloos is omdat hun moeder overleed toen hij nog jong was. Wat lastig is, is dat hij heeft last van een agressieve dronk. Regelmatig gaat hij uit zijn dak in de pub.
Het evenwicht tussen beide verhaallijnen is heel goed. Ondanks dat wel duidelijk is hoe het vroeger is afgelopen tussen Beth en Gabriel zitten er nog genoeg losse eindjes in de latere lijn die intrigeren: hoe dan en waarom? Het geeft een subtiele spanning en je wil weten wat er precies is gebeurd. De schrijfstijl is ook heerlijk, je wordt meegezogen door Beth die als ik-persoon de geschiedenis uit de doeken doet.
Bovendien is er nog een element dat zorgt voor een extra laag. Die begint al in de korte proloog waarvan de eerste zin luidt ‘De boer is dood, hij is dood en iedereen wil weten wie hem heeft vermoord’. De passage is verder raadselachtig geschreven. Beth moet iets zeggen. Maar wat dan en van wie? Je voelt dat er ook iets is wat niet gezegd mag worden. En ook deze spanning komt door het hele boek terug in de vorm van incidentele korte hoofdstukken tussen de twee verhaallijnen in met als kop ‘De rechtszaak’. En deze rechtszaak speelt in 1969, een jaar nadat Gabriel zich met zijn zootje voor het eerst na meer dan tien jaar afwezigheid liet zien op de schapenboerderij van Frank en Beth.
Op het laatst komen de gebeurtenissen uit de drie lijnen samen. En ging ik ook steeds meer meeleven met de onmogelijke keuzes waarvoor Beth werd gesteld. Wat is wijsheid en kan dit eigenlijk wel goedkomen? Voor de antwoorden op deze vragen raad ik je aan Als scheuren in de aarde zelf te lezen. Het is een heerlijk boek!
In 1955 woont Beth bij haar ouders in het hart van het dorp. Ze zit dan in haar eindexamenjaar van de middelbare school. Ze is slim en droomt ervan dichteres te worden. Ook hoopt ze dat het wat gaat worden met Frank, de oudste zoon van de schapenboer. Deze hoop verdwijnt naar de achtergrond als ze tijdens een illegale wandeling op het landgoed Meadowlands de zoon des huizes, Gabriel tegen het lijf loopt. Een idyllische zomer volgt en Beth maakt plannen om te gaan studeren.
In 1968 woont Beth op de schapenboerderij buiten het dorp en is ze al jaren getrouwd met Frank. Het huwelijk is goed en hecht, ook al hebben ze het moeilijk met het overlijden van hun zoontje Bobby een aantal jaren geleden.
Naast Beth en Frank wonen ook Franks vader en zijn jongere broer Jimmy op de boerderij. Die laatste is een lieve jongen die wat stuurloos is omdat hun moeder overleed toen hij nog jong was. Wat lastig is, is dat hij heeft last van een agressieve dronk. Regelmatig gaat hij uit zijn dak in de pub.
Het evenwicht tussen beide verhaallijnen is heel goed. Ondanks dat wel duidelijk is hoe het vroeger is afgelopen tussen Beth en Gabriel zitten er nog genoeg losse eindjes in de latere lijn die intrigeren: hoe dan en waarom? Het geeft een subtiele spanning en je wil weten wat er precies is gebeurd. De schrijfstijl is ook heerlijk, je wordt meegezogen door Beth die als ik-persoon de geschiedenis uit de doeken doet.
Bovendien is er nog een element dat zorgt voor een extra laag. Die begint al in de korte proloog waarvan de eerste zin luidt ‘De boer is dood, hij is dood en iedereen wil weten wie hem heeft vermoord’. De passage is verder raadselachtig geschreven. Beth moet iets zeggen. Maar wat dan en van wie? Je voelt dat er ook iets is wat niet gezegd mag worden. En ook deze spanning komt door het hele boek terug in de vorm van incidentele korte hoofdstukken tussen de twee verhaallijnen in met als kop ‘De rechtszaak’. En deze rechtszaak speelt in 1969, een jaar nadat Gabriel zich met zijn zootje voor het eerst na meer dan tien jaar afwezigheid liet zien op de schapenboerderij van Frank en Beth.
Op het laatst komen de gebeurtenissen uit de drie lijnen samen. En ging ik ook steeds meer meeleven met de onmogelijke keuzes waarvoor Beth werd gesteld. Wat is wijsheid en kan dit eigenlijk wel goedkomen? Voor de antwoorden op deze vragen raad ik je aan Als scheuren in de aarde zelf te lezen. Het is een heerlijk boek!
2
Reageer op deze recensie