Nog steeds actueel

Dit boek neemt je zo’n honderd jaar geleden mee terug in de tijd: de roaring twenties in New York. Extra interessant omdat het oorspronkelijk verscheen in 1929 en gebaseerd is op de persoonlijke ervaringen van de schrijfster. Ondanks dat het verhaal al zo oud is, is het nergens gedateerd. De schrijfstijl is nog steeds fris, en de thema’s zijn nog akelig actueel.

Aan het woord is Patricia, Pat. Zij is begin twintig, werkzaam als advertentieschrijfster voor een warenhuis en getrouwd met Peter. Ze hebben een zeer modern huwelijk: het is zo open dat hij uitgaat met andere vrouwen en zij met andere mannen. Er mag door haar met anderen gezoend worden en hij mag best eens met een andere vrouw slapen. Het gaat mis als zij bij zijn afwezigheid bij zijn beste vriend blijft slapen en ze aan hem opbiecht dat ze bij een andere man is blijven slapen. Peter wordt woest, hij slaat haar en maakt haar uit voor slet en hoer. Iets wat Pat accepteert, in plaats van boos te worden doet ze haar best hem te behagen om hem terug te winnen. Dat lukt niet, integendeel: hij behandeld haar als een stuk vuil. Uiteindelijk verlaat ze hem en gaat een appartement delen met een andere gescheiden vrouw. Ze krijgt haar leven op de rails. Wat daarin wel pijnlijk is, is hoe laatdunkend de meeste mannen vrije alleenstaande vrouwen behandelen en hoe gewoon ook de vrouwen dat vonden.

Ondanks deze thematiek is het geen zwaar boek. Dit komt door de schrijfstijl en de pakkende manier waarop Parrott het leven van Pat beschrijft. Zij is echt goed in haar werk, is een moderne vrouw die gekleed gaat naar de laatste mode. Ze heeft haar vriendinnen en een paar vrienden en geniet ook van de geneugten die het New York van een eeuw geleden had te bieden.

Parrott brengt de roaring twenties tot leven. Wat mij daarbij opviel is hoeveel alcohol er werd gedronken. Mensen leken altijd aangeschoten of dronken en iedereen vindt dat normaal. En dat terwijl het de tijd van de drooglegging was. Misschien werkte dat het vele drinken wel in de hand, want er bleek een heel netwerk van zogenaamde speak-easys te zijn. Illegale cafés die je moest weten te vinden en waar je moest fluisteren zodat er geen geluid naar buiten ging. Wist je trouwens dat in die tijd ook veel cocktails zijn bedacht? De kwaliteit van de illegaal gestookte drank was zo slecht, dat barkeepers ze met allerlei toegevoegde smaken lekker maakten.

Door de mix van de interessante tijd en het onder de huid gaan zittende verhaal van Pat vond ik dit een heerlijk boek. Ik ging steeds meer met haar meeleven en hoopte zo dat ze ook een keer zelf het geluk zou vinden. En de dubbele moraal liet me ook nadenken over hoeveel of hoe weinig er de afgelopen honderd jaar nu echt veranderd is in de positie van vrouwen.