Lezersrecensie
What's in a name
Wat was er gebeurd àls……. Er zijn in de loop der tijd verschillende romanciers geweest die dit scenario hebben uitgewerkt
en hun fantasie daarbij –min of meer- de vrije loop hebben gelaten.
Ik herinner me één van hen. Philip Roth heeft zo’n 16 jaar geleden “Het Complot tegen Amerika” geschreven. ’n Sterk boek waarin hij
zo dicht mogelijk bij de historische werkelijkheid blijft en waarin veel feiten en details kloppen met de werkelijkheid. Roman en biografie vallen er bij tijd en wijle samen: if-history op z’n best. Het boeide, maar irriteerde tegelijkertijd ongelooflijk.
Curtis Sittenfeld heeft met de roman “Rodham” hetzelfde pad bewandeld. Haar fantasieën over de manier waarop het leven van
de getalenteerde juriste Hillary Rodham zou zijn verlopen als zij niet met Bill Clinton was getrouwd, lijkt daarentegen wat realistischer.
Ze laat een smoorverliefde Hillary afscheid nemen van ‘haar’ Arkansas-boy wanneer hij –al na eerdere signalen- onder haar ogen vreemd gaat met een dochter van haar baas. Dan verandert Bill voor haar van de charmante en intelligente ‘kameraad voor het leven’ in een onbetrouwbare en onverantwoordelijke seksmaniak die er vreemde mores op na schijnt te houden.
Hillary gaat haar eigen weg en verwerft ondanks verdriet en teleurstelling, maar dankzij haar kwaliteiten, ‘n belangrijke maatschappelijke positie. Met veel wilskracht, zelfdiscipline, optimisme en hulp van vrienden en getrouwen blijft zij strijden voor de dingen die zij belangrijk vindt. Ze bouwt daarvoor een groot netwerk op dat ze koestert. Het wordt vermakelijk beschreven en soms
vergeet je tijdens het lezen dat dit niet de memoires van een spraakmakende vrouw zijn, maar dat het een roman is met een jonge feministe ‘die-een andere-keuze-maakte-dan-een-huwelijk-met-Bill Clinton’, in de hoofdrol. Ze moet zich niet alleen wapenen tegen de, zeker voor vrouwen, dubbele seksuele moraal die vooral door de pers gretig wordt misbruikt, maar ook opboksen tegen het heersende conservatisme en traditionalisme. Haar overpeinzingen, twijfels, verontwaardiging, spontaneïteit en doortastend optreden lijken zó echt dat je wordt meegezogen in haar drukke bestaan.
Maar hoe vernuftig het verhaal ook is geconstrueerd, er valt op vorm en inhoud nog wel het een en ander af te dingen. Want waarom extra verzonnen ‘feitelijkheden’ opsommen en in een irritante mix van data nadrukkelijk tijd en plaats vermelden? Moet dat de (on-) geloofwaardigheid vergroten? Het haalt de lezer uit het verhaal en zorgt voor ergernis.
Dat dit boek een roman is wordt in alle toonaarden vermeld en na 150 blz. chemie tussen Hillary en Bill, mag dat ook wel.
De perspectieven van beiden in de hen omringende wereld van ‘shame and scandal’, worden duidelijk en persoonlijk ingekleurd.
Maar wat blijft ondanks haar afkeer van zijn gedragingen èn dat wat zij op eigen kracht in het leven bereikt, zijn tòch haar intense gevoelens voor hem. Daar kan geen feminisme tegen op en wordt in dit boek onnavolgbaar beschreven.
en hun fantasie daarbij –min of meer- de vrije loop hebben gelaten.
Ik herinner me één van hen. Philip Roth heeft zo’n 16 jaar geleden “Het Complot tegen Amerika” geschreven. ’n Sterk boek waarin hij
zo dicht mogelijk bij de historische werkelijkheid blijft en waarin veel feiten en details kloppen met de werkelijkheid. Roman en biografie vallen er bij tijd en wijle samen: if-history op z’n best. Het boeide, maar irriteerde tegelijkertijd ongelooflijk.
Curtis Sittenfeld heeft met de roman “Rodham” hetzelfde pad bewandeld. Haar fantasieën over de manier waarop het leven van
de getalenteerde juriste Hillary Rodham zou zijn verlopen als zij niet met Bill Clinton was getrouwd, lijkt daarentegen wat realistischer.
Ze laat een smoorverliefde Hillary afscheid nemen van ‘haar’ Arkansas-boy wanneer hij –al na eerdere signalen- onder haar ogen vreemd gaat met een dochter van haar baas. Dan verandert Bill voor haar van de charmante en intelligente ‘kameraad voor het leven’ in een onbetrouwbare en onverantwoordelijke seksmaniak die er vreemde mores op na schijnt te houden.
Hillary gaat haar eigen weg en verwerft ondanks verdriet en teleurstelling, maar dankzij haar kwaliteiten, ‘n belangrijke maatschappelijke positie. Met veel wilskracht, zelfdiscipline, optimisme en hulp van vrienden en getrouwen blijft zij strijden voor de dingen die zij belangrijk vindt. Ze bouwt daarvoor een groot netwerk op dat ze koestert. Het wordt vermakelijk beschreven en soms
vergeet je tijdens het lezen dat dit niet de memoires van een spraakmakende vrouw zijn, maar dat het een roman is met een jonge feministe ‘die-een andere-keuze-maakte-dan-een-huwelijk-met-Bill Clinton’, in de hoofdrol. Ze moet zich niet alleen wapenen tegen de, zeker voor vrouwen, dubbele seksuele moraal die vooral door de pers gretig wordt misbruikt, maar ook opboksen tegen het heersende conservatisme en traditionalisme. Haar overpeinzingen, twijfels, verontwaardiging, spontaneïteit en doortastend optreden lijken zó echt dat je wordt meegezogen in haar drukke bestaan.
Maar hoe vernuftig het verhaal ook is geconstrueerd, er valt op vorm en inhoud nog wel het een en ander af te dingen. Want waarom extra verzonnen ‘feitelijkheden’ opsommen en in een irritante mix van data nadrukkelijk tijd en plaats vermelden? Moet dat de (on-) geloofwaardigheid vergroten? Het haalt de lezer uit het verhaal en zorgt voor ergernis.
Dat dit boek een roman is wordt in alle toonaarden vermeld en na 150 blz. chemie tussen Hillary en Bill, mag dat ook wel.
De perspectieven van beiden in de hen omringende wereld van ‘shame and scandal’, worden duidelijk en persoonlijk ingekleurd.
Maar wat blijft ondanks haar afkeer van zijn gedragingen èn dat wat zij op eigen kracht in het leven bereikt, zijn tòch haar intense gevoelens voor hem. Daar kan geen feminisme tegen op en wordt in dit boek onnavolgbaar beschreven.
1
Reageer op deze recensie
