Een toevallige ontmoeting

Jaren geleden wees een vriend mij op het magistrale gedicht voor Ben Ali Libi van Willem Wilmink. Het vat in een paar strofen de ellende samen die vooral zijn Joodse collega-artiesten in WO ll hebben moeten ondergaan. Op ontroerende wijze. Als je het gedicht leest kan het bijna niet anders dan dat je gaat fantaseren over het leven van iemand als Ben Ali Libi. Wie was hij? Hoe kwam hij aan die naam? Uit wat voor een gezin kwam hij ? Hoe werd hij goochelaar ? Had hijzelf een gezin te onderhouden? Lukte dat in die moeilijke jaren in een grote stad ?
Op al deze vragen krijg je antwoord als je het verhaal “Ontgoocheld” leest. Het verhaal van een toevallige ontmoeting van Ben Ali Libi met Anne Frank die in het begin van de oorlog bij hem in de buurt woonde.
Hij vertelt haar over zijn leven en zijn zorgen, en zij reageert daarop als
een vroegwijze puber die nieuwsgierig om zich heen kijkt.
Maar waarom juist Anne Frank? Het had ook een andere toevallige buurtgenoot kunnen zijn, waarbij hij zijn hart uitstort. De ‘bijna-monoloog’ van Ben Ali Libi schetst de wanhoop van een volwassene met vervlogen dromen en schuldgevoelens, die niet meer zoals het kind tegenover hem, het leven nog door een roze bril kan zien.