Lezersrecensie
Mooie YA over geloof, vriendschap en familie
Nadat ik de serie “Shalom allemaal” op tv heb gezien waarbij ik reeds meer te weten kwam over het Joodse geloof was ik enorm benieuwd naar een (fictief) boek met een (Orthodox) Joods hoofdpersonage. Ondanks dat ik intussen al veel woorden kende, was er gelukkig achteraan nog een woordenlijst te vinden met de Hebreeuwse en Jiddische woorden die in het boek gebruikt worden.
Hoodie Rosen is nog niet zo lang geleden samen met zijn gezin en deel van de Joodse gemeenschap waar hij toe behoorde, verhuisd naar een ander stadsdeel. Ze willen daar opnieuw een gemeenschap opbouwen met een synagoge, school, winkels e.d. Alleen… de inwoners zijn daar niet zo happy mee. Ze hebben schrik voor de veranderingen, met de burgemeester op kop. Zo erg dat het flatgebouw dat men er wilde bouwen plots afgekeurd wordt door de burgemeester, iedereen borden in de tuin heeft om hen weg te jagen, de Joodse graven worden beschilderd met hakenkruisen,…
En dan sluit Hoodie vriendschap met Anna-Marie, de dochter van de burgemeester. En dit valt niet in goede aarde… zowel bij zijn gemeenschap als bij de andere inwoners van het stadsdeel.
Wat als de hele gemeenschap zich tegen je keert, als je hele leven zoals je het kent op de helling komt te staan omdat je iemand leert kennen die je leuk vindt? Wat als je gedachten hebt die je niet gewoon bent maar ook het gevoel hebt dat je deze niet kan delen met je ouders of je beste vrienden? Het zijn zaken waar Hoodie mee te dealen krijgt en waar hij het zelf moeilijk mee heeft.
De schrijfstijl is erg leuk. Doorheen het boek lees je hoe Hoodie Rosen denkt over verschillende onderwerpen en dit heel vaak met een vleugje humor en sarcasme erdoor heen. Als lezer wordt je betrokken bij het verhaal omdat Hoodie het soms rechtstreeks tegen de lezer heeft.
Zonder dat het verhaal te informatief wordt, brengt Hoodie de lezer ook heel bij over het leven als Orthodoxe Jood. Door hoe hij de boodschap verpakt is het heel vlot te lezen - nadat je toch soms de woordenlijst er moet bijnemen. Hij is een tiener en dat maakt ook dat hij soms dingen in vraag gaat stellen. Daar kunnen de Rabbijn of zijn vader niet altijd mee lachen. Verliefd worden, vriendschap en familie zijn naast het geloof thema’s die in het boek voorbijkomen waardoor het boek echt gericht is op jongeren.
De auteur is erin geslaagd om een open blik te richten op beide kanten van het verhaal. Natuurlijk worden de echte antisemitische uitspraken en daden veroordeeld maar er wordt wel zonder vooroordelen aangetoond welke andere uitdagingen mensen ervaren bij het zowel beleven van hun eigen geloof als het in contact komen met mensen met een geloof dat je niet goed kent.
Ik vond dit echt een heel mooie YA-roman waarbij je ook meer leert over een ander geloof en tegelijk een mooi verhaal leest. Ik kan me wel voorstellen dat het even door alle termen heen bijten is als je er helemaal niets van kent. Maar volgens mij is dit het zeker waard.
Hoodie Rosen is nog niet zo lang geleden samen met zijn gezin en deel van de Joodse gemeenschap waar hij toe behoorde, verhuisd naar een ander stadsdeel. Ze willen daar opnieuw een gemeenschap opbouwen met een synagoge, school, winkels e.d. Alleen… de inwoners zijn daar niet zo happy mee. Ze hebben schrik voor de veranderingen, met de burgemeester op kop. Zo erg dat het flatgebouw dat men er wilde bouwen plots afgekeurd wordt door de burgemeester, iedereen borden in de tuin heeft om hen weg te jagen, de Joodse graven worden beschilderd met hakenkruisen,…
En dan sluit Hoodie vriendschap met Anna-Marie, de dochter van de burgemeester. En dit valt niet in goede aarde… zowel bij zijn gemeenschap als bij de andere inwoners van het stadsdeel.
Wat als de hele gemeenschap zich tegen je keert, als je hele leven zoals je het kent op de helling komt te staan omdat je iemand leert kennen die je leuk vindt? Wat als je gedachten hebt die je niet gewoon bent maar ook het gevoel hebt dat je deze niet kan delen met je ouders of je beste vrienden? Het zijn zaken waar Hoodie mee te dealen krijgt en waar hij het zelf moeilijk mee heeft.
De schrijfstijl is erg leuk. Doorheen het boek lees je hoe Hoodie Rosen denkt over verschillende onderwerpen en dit heel vaak met een vleugje humor en sarcasme erdoor heen. Als lezer wordt je betrokken bij het verhaal omdat Hoodie het soms rechtstreeks tegen de lezer heeft.
Zonder dat het verhaal te informatief wordt, brengt Hoodie de lezer ook heel bij over het leven als Orthodoxe Jood. Door hoe hij de boodschap verpakt is het heel vlot te lezen - nadat je toch soms de woordenlijst er moet bijnemen. Hij is een tiener en dat maakt ook dat hij soms dingen in vraag gaat stellen. Daar kunnen de Rabbijn of zijn vader niet altijd mee lachen. Verliefd worden, vriendschap en familie zijn naast het geloof thema’s die in het boek voorbijkomen waardoor het boek echt gericht is op jongeren.
De auteur is erin geslaagd om een open blik te richten op beide kanten van het verhaal. Natuurlijk worden de echte antisemitische uitspraken en daden veroordeeld maar er wordt wel zonder vooroordelen aangetoond welke andere uitdagingen mensen ervaren bij het zowel beleven van hun eigen geloof als het in contact komen met mensen met een geloof dat je niet goed kent.
Ik vond dit echt een heel mooie YA-roman waarbij je ook meer leert over een ander geloof en tegelijk een mooi verhaal leest. Ik kan me wel voorstellen dat het even door alle termen heen bijten is als je er helemaal niets van kent. Maar volgens mij is dit het zeker waard.
1
Reageer op deze recensie
