Onverbrekelijke familieband

Renate Dorrestein heeft haar sporen in de Nederlands literatuur wel verdiend. Zij schreef diverse bijzondere romans, met Reddende engel keert ze terug naar de gothic novel.

In Reddende engel begint het onheilspellend als Sabine tijdens vreselijk slecht weer zonder benzine komt te staan in de middel of nowhere. De keuze die ze dan maakt heeft grote gevolgen. Ze belt aan bij een achteraf gelegen hoeve waar twee bijzondere meisjes thuis zijn, die zich vooral zorgen maken over ‘als Ennis thuiskomt’. De hoeve heeft een enorme aantrekkingskracht op Sabine en ze besluit er na die nacht weer terug te keren. Dan raakt ze betrokken bij de familie en kan er niet meer van loskomen, met gevaar voor eigen leven.

Renate Dorrestein heeft een roman geschreven waarbij ze een spelletje speelt met de lezer. Constant lijkt het verhaal te kunnen worden doorgrond, om vervolgens alles overhoop te gooien. Niets staat vast, niets is duidelijk en duidelijk wordt het ook niet, wel beklemmend en grimmig. Wie manipuleert wie? Langzaam sluit het net, het enige wat duidelijk is, deze familieband zal niet worden verbroken.

Lijkt het in eerste instantie een boek waar je snel doorheen leest, achteraf is er zoveel gebeurd dat de enige optie is om het nog een keer te lezen, maar de uitkomst zal het zelfde zijn, een oplossing is er niet.

Meesterlijk geschreven, een korte perioden van 10 dagen uitgewerkt in korte hoofdstukken, soms onderverdeeld in tijden, afgewisseld met korte hoofdstukjes voor achtergrond informatie van bijpersonen, maken het een perfect geheel wat goed leesbaar is en boeit tot het einde.
Het einde is het einde niet, het verhaal suddert nog wel een tijdje door.

"zou zij dan toch? of misschien zij? of toch hij?"