Meer geschikt als film dan als boek

We met in december is een roman die de sfeer ademt van de films Notting Hill en Love Actually.

Jess komt naar Londen om daar te gaan werken in een uitgeverij, dat is altijd haar droom geweest. Alex was advocaat, maar vond dat vreselijk en schoolt zich nu om naar ziekenbroeder, een onconventionele stap die hem zijn relatie kostte. Beide wonen ze, samen met Ron en Emma, bij Becky, in een enorm huis in Notting Hill. Becky heeft het geërfd en de huur is laag voor haar vrienden. Een regel: Geen relaties onderling.

Deze vriendengroep wordt in We met in december, een jaar lang gevolgd. Het begint met kerst en het eindigt met kerst en daartussen in gebeurt er niet zoveel helaas. Het laat de onderlinge verhoudingen zien tussen de vrienden in het huis en binnen de vriendenkring van Jess en ook binnen haar familie, maar het wordt nergens echt interessant. Afwisselend wordt er verteld vanuit perspectief van Jess en van Alex, maar het is redelijk saai en voorspelbaar en heeft te veel herhalingen. Er wordt erg veel gedronken en er wordt constant verteld hoe moe ze zijn van het werk dat ze doen. De verwachte chemie tussen Jess en Alex wordt maar matig uitgewerkt, hun wandelingen door Londen zijn nog wel leuk om te lezen, maar leveren voornamelijk informatie op over Londen

Het enige is dat de sfeer van Londen goed tot zijn recht komt en dat (mocht het worden verfilmd) de film stukken beter zal zijn (als de regisseur van Notting Hill zijn gang mag gaan). want daar leent het zich uitstekend voor.