Lezersrecensie
Brimstone
Brimstone, het tweede boek in de Fae & Alchemie-romantasyreeks en het vervolg op Quicksilver, is opnieuw een meeslepend verhaal waarin magie, intriges en emotie rijkelijk aanwezig zijn. Vanaf de eerste pagina word je weer ondergedompeld in deze betoverende wereld, en het voelde als thuiskomen in een universum dat ik graag verder wilde verkennen.
Saeris groeit enorm in dit boek. Ze past zich verrassend snel aan haar rol als koningin aan en omarmt volledig de persoon die ze geworden is. Het is fantastisch om te zien hoe krachtig en zelfzeker ze evolueert. Ze laat duidelijk zien dat ze absoluut niet onderschat mag worden, en dat maakt haar een boeiend en sterk hoofdpersonage om te volgen.
Ik ben zelf altijd fan van een dual POV, dus ik vond het een grote meerwaarde dat we dit keer ook Fisher zijn kant van het verhaal krijgen. Het was fijn om gebeurtenissen niet alleen door Saeris’ ogen te beleven, maar ook via Fisher. De ontwikkeling van hun relatie is mooi uitgewerkt en voelt natuurlijk aan. Hun dynamiek klopt: ze vullen elkaar aan, dagen elkaar uit en groeien samen.
Carrion was zonder twijfel een van mijn favoriete personages. Zijn acties en uitspraken brachten regelmatig een lach op mijn gezicht en zorgden voor de nodige luchtigheid in het verhaal. Het gekibbel tussen Fisher en Carrion – die heerlijke bromance – gaf het boek extra charme. Wat hem echt veelzijdig maakt, is dat zijn humor duidelijk een copingmechanisme is. Des te mooier vond ik het moment waarop hij zijn masker laat vallen en zijn kwetsbaarheid toont.
Hoewel ik enorm heb genoten van Brimstone, zijn er enkele kanttekeningen die het verhaal nét iets minder sterk maakten. Zo had het Bloedhof voor mij meer mogen zijn dan het nu was: meer uitwerking, meer actie en vooral meer onderlinge interacties hadden deze verhaallijn krachtiger kunnen maken.
Daarnaast voelde het tempo op sommige momenten wat traag aan. Bepaalde scènes leken langer te duren dan nodig, waardoor de spanning soms wat wegebde. Het zijn geen grote struikelblokken, maar wel punten die het verhaal nóg strakker en meeslepender hadden kunnen maken.
Brimstone is een sterk vervolg dat verder bouwt op de wereld en personages uit Quicksilver. Ondanks enkele kleine kanttekeningen heb ik volop genoten van de magie, de relaties en vooral van Carrion. Voor het volgende boek hoop ik dan ook op nog meer Carrion… en Onyx. Dat kan alleen maar goed komen.
Saeris groeit enorm in dit boek. Ze past zich verrassend snel aan haar rol als koningin aan en omarmt volledig de persoon die ze geworden is. Het is fantastisch om te zien hoe krachtig en zelfzeker ze evolueert. Ze laat duidelijk zien dat ze absoluut niet onderschat mag worden, en dat maakt haar een boeiend en sterk hoofdpersonage om te volgen.
Ik ben zelf altijd fan van een dual POV, dus ik vond het een grote meerwaarde dat we dit keer ook Fisher zijn kant van het verhaal krijgen. Het was fijn om gebeurtenissen niet alleen door Saeris’ ogen te beleven, maar ook via Fisher. De ontwikkeling van hun relatie is mooi uitgewerkt en voelt natuurlijk aan. Hun dynamiek klopt: ze vullen elkaar aan, dagen elkaar uit en groeien samen.
Carrion was zonder twijfel een van mijn favoriete personages. Zijn acties en uitspraken brachten regelmatig een lach op mijn gezicht en zorgden voor de nodige luchtigheid in het verhaal. Het gekibbel tussen Fisher en Carrion – die heerlijke bromance – gaf het boek extra charme. Wat hem echt veelzijdig maakt, is dat zijn humor duidelijk een copingmechanisme is. Des te mooier vond ik het moment waarop hij zijn masker laat vallen en zijn kwetsbaarheid toont.
Hoewel ik enorm heb genoten van Brimstone, zijn er enkele kanttekeningen die het verhaal nét iets minder sterk maakten. Zo had het Bloedhof voor mij meer mogen zijn dan het nu was: meer uitwerking, meer actie en vooral meer onderlinge interacties hadden deze verhaallijn krachtiger kunnen maken.
Daarnaast voelde het tempo op sommige momenten wat traag aan. Bepaalde scènes leken langer te duren dan nodig, waardoor de spanning soms wat wegebde. Het zijn geen grote struikelblokken, maar wel punten die het verhaal nóg strakker en meeslepender hadden kunnen maken.
Brimstone is een sterk vervolg dat verder bouwt op de wereld en personages uit Quicksilver. Ondanks enkele kleine kanttekeningen heb ik volop genoten van de magie, de relaties en vooral van Carrion. Voor het volgende boek hoop ik dan ook op nog meer Carrion… en Onyx. Dat kan alleen maar goed komen.
1
Reageer op deze recensie
