Prachtig verhaal waar heden en verleden samensmelten.

De Zwarte Koning.
Een mysterieuze queeste naar het verdwenen paneel


Auteur: Michael Kestemont.
Uitgeverij: WWW. LANNOO.BE
ISBN9789401458689

Dit boek mocht ik lezen en recenseren van de Uitgeverij Lannoo. Ik ben daar heel bij mee, dank jullie wel.

Over de auteur: Michael Kestemont is professor aan de universiteit van Antwerpen waar hij letterkunde doceert. In “De Zwarte Koning” laat Michael Kestemont feit en fictie samensmelten tot een spannende thriller.

Samenvatting:
Anna is toevallig getuige van een aanval en moord op een controversieel politicus, vlak voordat hij zijn bewustzijn verliest duwt hij Anna iets in haar hand. Dat is het moment dat Anna wordt meegesleurd in een koortsige gueeste door Brussel.
Een geheimzinnige kunstschat, die door de machtigst families van het land angstvallig wordt beschermd, staat op het spel.
Hoe is het koningshuis betrokken bij deze grootste doofpotoperatie uit de Belgische kunstgeschiedenis? En wat was de rol van Prins Karel die zijn broer Leopold na de oorlog moest opvolgen​​?

Mijn bevindingen:
De cover:
Heel bijzonder. In het begin zie je een donkere cover met witte letters maar hoe langer je kijkt, hoe meer je ziet. Heel mooi.
Het verhaal.
Het boek is opgedeeld in diverse hoofdstukken waarin het heden en verleden door elkaar lopen.
Anna die getuige is van een aanslag. Vlak voor dat het slachtoffer sterft geeft hij Anne iets in haar hand en vraagt haar het naar Jef Janssens te brengen met een boodschap. Alles ze uiteindelijk thuis komt gaat ze op onderzoek. Dit is het beging van een moeilijke zoektocht.
De andere hoofdstukken spelen zich in het verleden af. Soms iets lastiger te volgen omdat er ook wel regelmatige uitspraken en zinnen in voorkwamen die ik even via google moest vertalen.
Het plot was onvoorspelbaar en ijzersterk. Waarna je met een zucht het boek neerlegt en even bij moet komen.

Eind resultaat:
Michael heeft een mooie schrijfstijl, het is een vorm van proza.
Citaat: Uit het raam zag Boudewijn de golven van de Noordzee schuimend-grijs als leisteen, zoals in het lied dat in zijn hoofd begon te spelen.
Ik vind dat zo'n mooie zin.
Soms wat lastig te begrijpen door een taalbariëre.
Maar een steengoed verhaal.