Een filosofische rollercoaster met een science fiction achtige tint

Rob Hollander is de hoofdpersoon, een man die ooit een blauwe maandag filosofie heeft gestudeerd en daarna lange tijd werkloos was, bij de gemeentelijke dienst Bruggen en Sluizen aan het werk kon en uiteindelijk het jaarlijks onderhoud, het schilderwerk van de Schelingwouderbruggen ging uitvoeren. Rustgevend werk totdat een journalist van het Parool hem over zijn werk interviewt. Vanaf dat moment wordt hij regelmatig gegroet. Een journalist van de krant de Tubantia uit de streek waarin hij is opgegroeid is hem via het artikel in het Parool op het spoor gekomen. Zij wil hem spreken over de Rijssense Eigenrichting, een gebeurtenis uit het verleden waarbij Hollander volgens haar betrokken was. Hij weet alles nog en zwijgt tegen de journalist. Hollander is een lezer, hij wil een verhaal zijn en is een verhaal en dat verhaal ontrolt zich daarna.

Het verhaal gaat over het opgroeien in een rustig gezin, ouders gaan naar de kerk, de moeder eerst wat meer dan de vader, hij is enig kind. Er zijn een paar vriendjes en Hollander sluit een korte vriendschap met een jongen die met zijn moeder bij de deuren langs gaat om het geloof te verkondigen. In de plaats waarin hij woont gaat een verhaal rond over een in een bungalow wonende man in het bos. Hollander verdwaalt met zijn nieuwe vriendje in het bos, ze schuilen in een schuurtje en gaan zodra het kan weer naar huis waar iedereen in rep en roer is. Zijn ouders en hij verhuizen kort daarop.
Hollander gaat filosofie studeren in Amsterdam en is onder zijn studiegenoten een eenzaat onder de eenzaten. Er is een jaargenotenfeest, het Grote Verkleed Feest, waarbij hij betrokken is en waarvan later blijkt wat voor rol iedereen op dat feest heeft gespeeld. Daarna is Hollander journalist van Wij Nederland en op zoek naar een goed artikel. Zijn baan bestaat uit redigeren van stukken van collega’s en ook zelf artikelen schrijven. Het is niet een dynamische baan, althans, Hollander vult dat niet zo in. Dan ontstaat bij hem het idee om een artikel te schrijven over zoekgeraakte mensen die meehielpen zichzelf op te sporen, hij wijzigt dat in het schrijven van een artikel over wat er van zijn jaargroep ex filosofie studenten is geworden foto’s van vroeger en nu. De hoofdredacteur vindt dat goed en het mag niet veel kosten. Een oud studiegenoot vraagt hem om naar Amerika te komen. De reis gaat via een Jump Unit, een soort teleportal machine. Binnen en flits is hij in Amerika. Daar krijgt hij uitleg van zijn oud jaargenoot Icks en zijn compagnon Grace over de ontdekking en het ontstaan van de Jump Unit. Hij kan het amper geloven. Rob van Essen legt het allemaal zo consequent uit dat ik als lezer het doel en het systeem snapte. Hollander krijgt vijf keer de mogelijkheid om terug te reizen in de tijd om iets te herstellen waarvan hij spijt heeft. Hollander komt uit op G.B.J. Hiltermann, hij trof hem ooit in verwarde toestand, op pantoffels in pyjama en kamerjas, aan op een brug in Amsterdam. Hij had hem naar huis kunnen brengen en liet dat na. Iets anders kan hij niet bedenken. De eerste terugreis in de tijd naar de brug is schokkend omdat hij ook zichzelf als jonge student op de brug langs Hiltermann ziet lopen. Hij reist snel weer terug naar Amerika door in de krijt cirkel te stappen die hij om zich heen heeft getrokken toen hij terug in de tijd op de brug arriveerde. Daarna volgen nog vier mogelijkheden. Reizen in de tijd heen, terug en vooruit, waar wil je zijn, wil je er blijven en wat als je niet meer naar het hier en nu kan, wat dan? Om niet teveel prijs te geven wat er in die vier mogelijkheden en na de vijfde keer allemaal gebeurt zou ik zeggen: ga dit boek lezen. Het is in die zin een filosofisch boek omdat het vragen oproept wat wij zouden willen rechtzetten als wij dat zouden kunnen doen, of wij dat dan durven, wat ons tegen kan houden, hoe wij ons tot anderen verhouden, wat wij kunnen bedenken over anderen, hoe veilig je je kan voelen in de omgeving van vroeger en hoe vervreemdend dat toch kan zijn om daar weer te zijn en onhandig want je hebt de geldige geldmiddelen niet, moderne communicatiemiddelen zijn er niet, je jongere zelf en studiegenoten lopen er rond, ouders leven nog. Rob van Essen legt het allemaal geduldig en tastbaar, voelbaar uit. Een prachtig boek weer. Dank je wel Rob van Essen!