Vertel me alles

Van Elisabeth Strout had ik nog niets gelezen. Ik was nieuwsgierig naar het nieuwste boek: Vertel me alles, waarin allerlei personen uit de vorige boeken samenkomen. Ondanks dat ik deze vorige boeken met daarin de hoofdpersonen Lucy Barton en Olive Kitteridge niet ken kan 'Vertel me alles' los worden gelezen, toch maakte dit boek me nieuwsgierig naar de vorige boeken waarvan het boek Olive Kitteridge bekroond werd met de Pullizerprijs voor fictie.

Strout vertelt op een rustige en eenvoudige manier de dagdagelijkse gang van zaken met hun verschillende gedachten en gevoelens van de personen in dit boek. Rustig en eenvoudig leven de personen niet. Zo vertellen Olive en Lucy elkaar verhalen over voorvallen en ontmoetingen met mensen uit het verleden. Bob Burgess is bevriend met Lucy, hij wandelt veel met haar en ze praten over wat hun bezig houdt. Bob Burgess is advocaat en wordt advocaat van een zonderlinge man, Matt Beach die verdacht wordt van moord op zijn moeder. Achter die moord schuilt een triest verhaal uit het verleden. Zo hebben alles personages in dit boek een verhaal te vertellen over het eigen leven. De rustige en eenvoudige manier van vertellen is niet oppervlakkig, eigenlijk geeft het weer hoe wij met elkaar onderweg zijn, wat we doen, hoe we praten, wat we achterhouden. Er zijn zondeneters die het leed van mensen op de schouders nemen, er zijn verhalenoverdragers en dragers, er is liefde in verschillende vormen en het is altijd liefde. Diepgang kent de eenvoud en deze eenvoud in 'Vertel me alles' kent diepgang. Mooi boek dus en ik ga de andere delen ook lezen.