Het schuim der aarde, een boek dat je niet snel kunt vergeten.

In het boek ‘Het schuim der aarde' gaat het vooral over de strijd om te overleven.
Het verhaal volgt drie personages die ieder op hun eigen manier proberen te overleven, te maken wat er van te maken valt. Anjo is een jongen die in de sertão (een woestijnachtig gebied in het noordoosten van Brazilië) opgroeit met andere kinderen die geen familie hebben. Ze wonen bij twee criminelen die hen onderhouden in ruil voor de 'diensten' die ze verlenen aan de chauffeurs die voedsel en hoeren brengen. Deze hoeren komen van de 'berg'.
Daar wonen ook twee jonge hoertjes Lucy en Angelica. Door hun hechte vriendschap kunnen ze alles goed doorstaan. Maar ook hun vriendschap en vertrouwen worden aan het wankelen gebracht.
Aan de voet van de berg is de stad waar de mensen wonen die betere kansen hebben, maar ook daar moeten ze strijd leveren om te overleven.
Zoals Elizabeth, op wie de druk rust een kind te krijgen, en haar man Hugo, die de corruptie moet aanpakken en de misdaad moet bestrijden.
Een zeer aangrijpend boek dat laat zien dat het niet alleen belangrijk is waar je wieg staat, maar ook welke beslissingen je neemt. Dat iemand met opzet of uit reactie dingen kan doen die fatale gevolgen kunnen hebben.
Doordat de schrijfster de lezer afwisselend in de huid van de personages laat kruipen laat ze de lezer meeleven met hun strijd en dilemma's. Boven ieder hoofdstuk staat duidelijk over wie het gaat. (De berg, de stad, de Sertão).
Tot het einde blijft het de vraag of de personages bij elkaar zullen komen.
Het boek is geschreven in indringend proza, afgewisseld met prachtige poëtische stukken.
Ook de problemen en de beslissingen waarmee hulpverleners worden geconfronteerd worden subtiel aangekaart.
‘Het schuim der aarde’ zal mij niet snel loslaten.
Een prachtige geschreven boek dat vooral leert om niet te oordelen. Het krijgt van mij vier sterren.