een roman met sluimerende suspensie

De eerste zin van de achterflap triggerde mij al om het boek te lezen: " Qelarha, één ding moet je goed begrijpen: elfen zijn gevaarlijk. Zorg dat je nooit in hun handen valt. Beloof je dat?"
Waarom zijn elfen gevaarlijk? Sowieso wil ik een boek al gauw lezen als er elfen in voorkomen.
De Elfen in het boek zijn richting mensen niet leuk, maar voor de natuur hebben ze veel respect. Hun vorm van magie en hun manier van communiceren vind ik erg cool. Maar echt gevaarlijk? Nou je wilt als mens gewoon niet in hun handen vallen.
De menselijke hoofdpersoon Qelarha vind ik ook een mooi karakter. Dat zij graag genezer wil worden zegt al veel over haar goede karakter, maar daarnaast kan zij niet tegen onrechtvaardigheid en is ze een beetje koppig. Een beetje zoals ik, maar dan met meer moed.
Het verhaal leest als een roman en er is een duidelijke opbouw voor het vervolg. Er zit een soort van sluimerende suspensie in en zeker tegen het einde kon ik hem niet neerleggen. Ik kan niet wachten op het vervolg.