Fantasierijke documentaire

Slapende reuzen gaat over de belangrijke ontdekking van verschillende onderdelen van een soort van gigantische robot. Deze onderdelen moeten heel lang geleden begraven zijn en zijn van een materiaal dat nauwelijks voorkomst op aarde. Zijn wij niet alleen in het universum?

Het boek leest als een soort van documentaire en bestaat uit een combinatie van interviews en dagboekfragmenten. Dit zorgt voor een hele aparte leeservaring. Het maakt het lastiger om in het verhaal te komen, omdat het wat afstandelijker is. Toch ben ik op een gegeven moment geïnvesteerd geraakt in het verhaal en wilde ik weten hoe het verder zou gaan. Nog steeds eigenlijk. Het vervolg zou ik zo gaan lezen. Er wordt namelijk goed gebruik gemaakt van cliffhangers en door de cliffhanger op het einde ben je benieuwd wat er verder gaat gebeuren.

Ondanks de aparte schrijfstijl heb ik toch een goed beeld van de karakters gekregen. Deze zijn goed uitgewerkt. Kara is mijn favoriet. Een pilote en daarin heel goed wat haar mannelijke collega's ook moeten toegeven. Zij houdt zich prima staande in een mannenwereld. De interactie die zij met de interviewer heeft bracht regelmatig een glimlach op mijn gezicht.

Ik denk dat veel mensen het boek al snel wegleggen door de aparte manier waarop deze is geschreven, maar ik zou toch aanraden verder te lezen. Je zult merken dat je toch gegrepen zult worden door het verhaal.