spannend tot het eind

Het boek Fatale Prikkels was voor mij de kennismaking met schrijfster Sterre Carron. Nu kregen we via de leesclub van de boekenreizigers opnieuw de kans om weer een boek van haar te mogen lezen. Met grote nieuwsgierigheid ging ik dan ook weer van start in Doolhof van Verraad. Zou het me weer zo bezig houden als Fatale prikkels?
In Doolhof van verraad word je meegenomen naar een stormachtige nacht waarop de brute moord op Sade wordt gepleegd. Het lijkt veel weg te hebben van een zaak van 20 jaar geleden. In die zaak werd om tot dan toe onbekende reden de beste vriendin van inspecteur Amy koelbloedig afgemaakt. Is hier sprake van een moordenaar die weer actief is geworden of toch een copycat? Of speelt er op een ander vlak een dreiging vanuit een racistische clan?
Voor Rani Diaz, hoofdinspecteur moordzaken de taak om dit samen met haar gedreven teamleden de waarheid op tafel te krijgen.
Gedurende deze zaak komen er verontrustende signalen dat de moordenaar een volgend slachtoffer op het oog heeft. Voor het team het goed en wel door heeft, belanden ze in een doolhof van verraad.
Ook dit verhaal kent zijn thema’s, zoals pesten en racisme. Dit is op zo’n mooie subtiele, maar ook concrete manier beschreven dat je tijdens het lezen het in je hoofd, ik tenminste dan, mee kan kijken en voorstellen hoe het er zou uitzien. Hoe het team in elkaar steekt, maar ook de hoe teamleden elkaar aanvullen, maar ook kunnen botsen is bijzonder goed verwerkt in dit verhaal. Soms moest ik grinniken, soms mopperen of irriteren maar gewoon erg prettig om het zo te lezen. Al deze dingen lieten me in een doolhof naar het plot toe lopen en aan het eind eigenlijk verbouwereerd achter.
Doolhof van verraad heeft me opnieuw geboeid en mij eigenlijk wel groot fan van de boeken gemaakt.