Een indrukwekkend verhaal over twee dappere vrouwen

Singapore (1942) - Norah Chamber, een Engelse muzikante, smokkelt haar dochter de stad uit vanwege de Japanse bezetting. Ze gaat zelf aan boord van een koopvaardijschip, waar ook een groep Australische verpleegkundigen, waaronder Nesta James, aanwezig is. Helaas bereikt het schip nooit zijn bestemming. De vrouwen weten de kust van Indonesië te bereiken, maar worden vastgezet in een interneringskamp op Sumatra.

Het leven in de kampen is een ware beproeving, en de vrouwen moeten al hun krachten aanwenden. Hoe houd je de moraal hoog? Hoe overleef je, vooral wanneer je denkt dat de eindstreep in zicht is, maar de laatste loodjes enorm zwaar blijken te zijn.

De thema's die in 'De vrouwen van het kamp’ naar voren komen zijn vriendschap, verbondenheid, saamhorigheid, plichtsbesef, moed, jezelf opofferen voor anderen en mentale veerkracht. Norah bleek in staat om te midden van een uiterst moeilijke situatie iets moois te creëren door middel van muziek. Beide vrouwen bleken bijzonder sterk en wisten anderen te helpen en inspireren.

Hoewel het boek vlot leest en een indrukwekkend verhaal vertelt over ontberingen en afscheid, en twee dappere vrouwen portretteert, lukte het me niet om een echte connectie te voelen met de personages en gebeurtenissen. Dit kwam voornamelijk door een gebrek aan emotionele diepgang waardoor het vrij vlak bleef.

De schrijfster, bekend van 'De tatoeëerder van Auschwitz', heeft deze roman gebaseerd op het leven van twee bestaande vrouwen. Haar doel is om lezers bekend te maken met deze groep vrouwen en hen vervolgens niet meer te laten vergeten. Bij hun terugkeer werden de Australische verpleegkundigen hartelijk verwelkomd, terwijl de Engelse krijgsgevangenen weinig aandacht kregen.

Ondanks de wat vlakke schrijfstijl vond ik het een intrigerende roman en het einde en het nawoord wisten me toch te raken. Deze roman is een aanrader voor liefhebbers van historische romans met name over de Tweede Wereldoorlog.

3,5*