Romantisch verhaal met veel emotie

Recensie: Colleen Hoover - 9 november
Wanneer Fallon met haar vader in een restaurant eet, ontmoet ze de eveneens 18-jarige Ben. Ze staat op het punt van Los Angeles naar New York te verhuizen. Tijdens hun ontmoeting hebben ze een bijzondere klik en brengen ze samen de dag door. Bij hun afscheid spreken ze af elkaar volgend jaar op 9 november weer te ontmoeten zonder tussendoor contact te hebben. Ben koestert het idee om een roman te schrijven over hun ontmoetingen. Het lijkt een speciale afspraak te zijn die een aantal jaren goed werkt, totdat Fallon aan Ben begint te twijfelen.

Colleen Hoover weet in het eerste hoofdstuk van '9 November' direct de aandacht te grijpen met een pakkend begin dat een beeld schept van Fallon's heftige verleden en het eerste contact met Ben. Hun ontmoeting lijkt voorbestemd maar komt niet op het juiste moment. Het verhaal volgt Fallon en Ben gedurende vijf jaar en wordt verteld vanuit beide perspectieven. Het is een geschiedenis vol emotie en onverwachte wendingen, die je vanaf het begin vastgrijpt en niet meer loslaat tot aan het verrassende einde.

De auteur weet de hoofdpersonages heel fijn neer te zetten. Fallon, die onzeker is en met schaamtegevoelens worstelt, ontmoet Ben die zijn eigen demonen uit het verleden moet verwerken. Ondanks hun verschillen vinden ze troost in elkaars gezelschap en zie je hun groei door de jaren heen. Hoewel het niet mijn favoriete boek van Colleen Hoover is, daarvoor vond ik het een beetje te onrealistisch, is het zeker een aanrader voor liefhebbers van bijzondere romantische verhalen met veel diepgang en emotie.