Lize Spit is geen hype

Dit boek werd mij getipt door iemand die mij doorgaans goeie boeken tipt, dus maar eens bij de biep gekeken, bleek overal uitgeleend, dus gereserveerd. Kwam er toen pas achter dat dit boek een hype genoemd werd. Maakt mij beide kanten op niks uit, ik zal een boek niet lezen omdat het gehyped wordt maar ik zal een boek ook niet links laten liggen omdat het gehyped wordt. Mijn verwachtingen waren dan ook niet hooggespannen omdat dit boek een hype zou zijn maar omdat mijn tipgever meestal goeie boeken tipt. En dat bleek ook deze keer het geval.
Dit boek is dan ook geen hype (Een hype is volgens wikipedia een verschijnsel dat tijdelijk bovenmatige media-aandacht krijgt en daardoor belangrijker lijkt dan het in werkelijkheid is) Lize Spit heeft gewoon een geweldig boek geschreven. Een boek wat ook blijft staan als de mediawind is gaan liggen.

Lize Spit neemt uitgebreid de tijd om haar personages te introduceren. Dat doet ze op een mij nimmer vervelende wijze.
Met een lichte spot en veel anekdotes wisselt ze af tussen de zomer van de 14 jarige Eva, bepalende gebeurtenissen uit de jaren daarvoor en de weg van Brussel naar en door Bovenmeer in het heden wwarin hoofdpersoon Eva terug keert in het dorp waar ze opgroeide.

Lize Spit bouwt zo een verhaal op waarin elke gebeurtenis zijn waarde heeft en later in meer of mindere mate extra waarde krijgt. Ze werpt een aantal vragen op, sommige kun je zelf wel een beetje invullen, andere niet. In de laatste 150 paginas komen de antwoorden, al het wie, wat & waarom wordt beantwoord in een ijzingwekkende en donkere finale.

Ik vond de toon in de eerste pak hem beet 300 paginas ondanks het naderend onheil en verdere ellende in zekere zin toch licht en soms zelfs grappig. Daarna wordt de toon zwaarder en zwaarder.

Het boek deprimeert, schokt en ontroerd in die ijzingwekkende finale waarin alle ellende samenkomt. Met Eva's eenzaamheid ondanks de mensen om haar heen, verraad en verstoting, een traumatische ervaring, een zusje met een compulsieve stoornis en incapabele ouders die hun handen vol hebben aan zichzelf en aan hun zucht naar drank.
Er is een tragische dood van een jong gestorven dorpsgenoot, de verder ontsporende Pim & Laurens, de lamgeslagen ouders... Nadat ik het boek uit had heb ik een kwartiertje voor me uit zitten staren om het slotoffensief in het bijzonder en het verhaal in het algemeen te laten bezinken.

Zeer bijzonder boek, zeer bijzonder verhaal. Geen hype maar een meesterwerk.