Ouderlijke tirannie en kinderlijke ongehoorzaamheid

De plot van Northanger Abbey is typisch voor de werken van Jane Austen.
De heldin van deze roman is Catherine Morland. Ze is heel anders dan de hoofdpersonen in het latere werk van Austen. Zij is onwaarschijnlijk naïef :de heldin wordt gevangen door haar goedheid en onnozelheid, zij is gemakkelijk te beïnvloeden en zo onervaren als een in een beschutte omgeving opgegroeid meisje van zeventien jaar zou moeten zijn, maar voor mij ontbrak in Catherine's persoonlijkheid het vuur en diepte.

De held van de roman is Henry Tilney, een zesentwintig jaar oude predikant. Hij is vriendelijk, humaan, slim en is sarcastisch zonder onbeleefd te zijn. Ik denk dat hij een van de meest evenwichtige is van alle helden uit de romans van Jane Austen. 

Afgezien van Henry, hebben de andere personages niets opvallends . Eleanor (Henry's zus) is mooi en zij en Catherine sluiten een hechte vriendschap, Isabella en John Thorpe missen de complexiteit van het Crawfords van Mansfield Park. 

De roman is bedoeld als een parodie op het toentertijd geliefde genre van gothic novel, met name Ann Radcliffe's The mysteries of Udolpho, en de voorliefde voor gotiek. Wanneer je niet enige kennis van de gotische romans hebt,  kun je de humor niet goed begrijpen. Ook hekelt Jane Austen de fijne kneepjes en de verveling van de high society, met name partner selectie.

Kortom,  Northanger Abbey is waarschijnlijk de meest plezierige roman voor Jane Austen fans, maar het is geen goede keuze voor wie de eerste keer Austen leest.