Een beklemmende tocht door de donkere krochten van het moederschap en het onbekende.

In Echo weet Nico De Braeckeleer een snijdende sfeer van angst en onzekerheid op te roepen, die je als lezer van de eerste tot de laatste pagina gevangen houdt. Wat begint als een pijnlijk maar herkenbaar verhaal over verlies en verlangen naar nieuw leven, ontvouwt zich langzaam tot een psychologische thriller die je voortdurend doet twijfelen aan wat echt is en wat niet.

We volgen Caitlin, een vrouw die drie jaar na een traumatisch verlies eindelijk weer zwanger is. Wat een lichtpunt in haar leven zou moeten zijn, wordt al snel overschaduwd door onverklaarbare gebeurtenissen, beklemmende gevoelens en een allesverslindende onzekerheid. De braakliggende emotionele grond van haar rouw en verlangen vormt het perfecte decor voor de sluimerende dreiging die De Braeckeleer meesterlijk opbouwt.

Wat dit boek zo sterk maakt, is de subtiele vermenging van psychologische diepgang en bovennatuurlijke suggestie. De auteur speelt met thema’s als trauma, schuldgevoel en intuïtieve angst, en laat de lezer net als Caitlin voortdurend twijfelen: is dit allemaal echt, of speelt haar geest haar parten?

De schrijfstijl is vlot en toegankelijk, maar tegelijkertijd raak en suggestief. De Braeckeleer schrijft met oog voor emotie en sfeer, waardoor je Caitlins paniek bijna fysiek voelt. De opbouw is beklemmend, met korte hoofdstukken die steeds net genoeg prijsgeven om je verder te drijven, en een climax die zowel onverwacht als diep verontrustend is.

Echo is geen thriller die zich verliest in geweld of spektakel, maar één die onder je huid kruipt. Het is een verhaal over wat we verliezen, wat we hopen terug te vinden, en wat we opofferen om onze angsten te sussen. Voor liefhebbers van psychologische spanning met een vleugje mysterie is dit een absolute aanrader. Huiveringwekkend, intens en emotioneel geladen.