Donker, intens en onmogelijk om weg te leggen.

Voor mensen en vampiers gelden dezelfde regels: vertrouw niemand, geef nooit op en bescherm je hart. Die ene zin vat perfect samen wat dit boek zo spannend en verslavend maakt.

In The Serpent and the Wings of Night volgen we Oraya, een menselijke vrouw die is opgevoed door de vampierkoning zelf – een positie die haar nergens veilig maakt. Ze hoort niet thuis bij de vampiers, maar terug naar de mensen kan ze ook niet. Haar enige kans om te overleven is de Kejari: een dodelijk toernooi waarin alleen de sterksten blijven leven. Vanaf de eerste pagina voel je de constante spanning: iedereen kan een vijand zijn, elke beslissing kan fataal zijn.

Wat dit boek echt laat uitblinken, is de dynamiek tussen Oraya en Raihn. Hun samenwerking is doordrenkt van wantrouwen, gevaar en onderdrukte emoties. Raihn is geen klassieke “held”, en Oraya is verre van hulpeloos. Hun relatie voelt rauw en echt, juist omdat ze beiden voortdurend balanceren tussen overleven en toegeven aan hun gevoelens.

De wereld die Broadbent neerzet is duister, bloederig en tegelijkertijd fascinerend. De machtsspelletjes tussen de verschillende vampierhuizen, de religieuze onderlaag met de vampiergodin en de brute regels van het toernooi zorgen ervoor dat dit boek veel meer is dan een standaard romantasyverhaal.

Dit is een boek dat je meesleept, uitput en tegelijkertijd niet loslaat. Het is perfect voor lezers die houden van sterke vrouwelijke hoofdpersonen, vijanden-tot-geliefden, en een plot waarin liefde net zo gevaarlijk is als de monsters.