Gaat dat lezen!

De afgelopen weken deed ik mee aan de buddyread van @ilonaslevenbijls Met elkaar lazen we het boek We moeten je iets vertellen. Praten over kinderboeken doe ik al graag, maar wat is het een feest als het over zo’n prachtig verhaal gaat. ⁣⁣⁣⁣⁣
⁣
Net voor de zomervakantie van start gaat, hoort Hazel dat haar ouders gaan scheiden. Heel haar zomer valt in duigen, want in plaats van haar vakantie naar Italië brengt Hazel de zomer door bij haar dementerende oma op het eiland. Daar ontmoet ze Kean en Rafael. Hazel is vastbesloten om haar ouders weer bij elkaar te krijgen en om het geheim te ontdekken waar ze haar ouders voor vertrek over hoorde praten. Voor Hazel wordt het een zomer om nooit te vergeten. ⁣⁣⁣⁣⁣
⁣
Hazel is een normale tiener; onzeker over zichzelf en haar uiterlijk en dan heeft ze ook nog eens te horen gekregen dat ze niet kan zoenen. Dat juist in de puberteit haar vaste basis wegvalt is daarom misschien wel extra schrijnend. Maar Hazel is ook een bijzonder meisje, heeft een talent voor tekenen en weet veel van vogels af. Hazel leert in deze zomer veel over zichzelf, over haar familie, over loslaten van wat was en accepteren van wat is. Een pakkend verhaal waarbij al deze thema’s samenkomen.⁣⁣⁣⁣⁣
⁣
Een boek dat je vastpakt en je niet meer wil loslaten. De schrijfstijl van Marlies Slegers is mooi. Meermaals schreef ik zinnen over zoals deze: ‘Het voelt alsof ik vandaag in één keer een stuk volwassener ben geworden. Alles is nog hetzelfde. Niets is meer zoals het was. Het is opeens een heel nieuw verhaal.’⁣⁣⁣⁣⁣
⁣
Aanrader vanaf tien jaar. ⁣⁣⁣⁣⁣
Het boek kan helpend zijn wanneer je iemand bent of kent die een scheiding meemaakt. Maar dit boek is zeker ook een aanrader voor volwassenen. ⁣⁣⁣⁣
⁣
⁣Het mooie taalgebruik, de kwetsbaarheid en de veerkracht van Hazel, het zit allemaal verpakt in dit mooie verhaal.⁣
⁣
Gaat dat lezen!