Wazig verhaal!

Het verhaal komt wat moeizaam op gang en ik had in de eerste instantie een beetje moeite om door te bijten. Al lezende kom je meer te weten over het syndroom Gilles de la Tourette en door de dwangmatige uitspraken en tics schoot ik vaak in de lach op de manier zoals het beschreven is…
Na een aantal hoofdstukken komt er meer verhaal in als ze een man aanrijden en op de vlucht slaan.
Kris en Hopper komen in een Spaans bergdorp terecht waar een dreigende sfeer hangt en als daar de zeer besmettelijke vogelgriep virus uitbreekt, willen ze er stiekem vandoor gaan, terwijl hun verboden is om het dorp te verlaten vanwege de besmetting. Ze lappen het aan hun laars en proberen langs de enige toegangsweg te vluchten, wat niet is gelukt….In hun wanhoop proberen ze via een bergweg weg te komen, wat ook niet lukte en waren genoodzaakt om terug te keren naar het dorp Odrin.
Dan krijgen ze te maken met een traditie van hekserij en toen werd het mij allemaal wat te wazig.
Vanaf dit moment had ik geen zin meer om het boek uit te lezen!