Lezersrecensie
Een sprankelende reflectie op menselijke verbindingen
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
In de hectische maalstroom van alledag is het soms moeilijk om stil te staan bij de kleine, vaak onopgemerkte momenten die ons leven kleur geven. Precies daar biedt 'Het glinstert', de gezamenlijke bundel kortverhalen van Marieke De Maré en Lara Taveirne, een welkome adempauze. Dit dunne boekje, bestaande uit korte hoofdstukken, is een uitnodiging om te vertragen en te mijmeren over de essentie van menselijke connectie. Hier lees je over licht en donker...
De Maré en Taveirne nemen de lezer mee naar een stad aan de rand van een machtige zee – een plek waar verhalen zich ontvouwen achter zwijgende gevels. Voor in het boek is een bovenaanzicht van de stad Brugge als plattegrond afgebeeld. Vooral voor de kenners van Brugge zal 'Het glinstert' een feest van herkenning zijn, aangezien de verhalen zijn geïnspireerd op diverse Bruggelingen en ook sociale thema's als armoede niet worden geschuwd.
Sommige personages zijn er van ver gekomen, anderen hebben hun hele leven in deze stad gewoond, maar allemaal delen ze de universele ervaringen van vreugde, verdriet, hoop en eenzaamheid. De verhalen variëren van een vrouw die een brief voorleest aan degene die deze brief bij haar bezorgde tot een vrouw die aan het sparen is voor een nieuwe naam. Op het eerste gezicht lijken het eenvoudige, alledaagse observaties, maar de auteurs graven dieper. Ze richten zich niet zozeer op de gebeurtenissen zelf, maar op de gevoelens die erachter schuilgaan en op de zeldzaamheid van het gevoel echt gezien te worden.
Wat opvalt, is de kunst van het weglaten. De Maré en Taveirne gebruiken weinig woorden, maar slagen erin veel te zeggen. Elk verhaal is een op zichzelf staande mijmering, een gedachte die de lezer zelf mag aanvullen, waardoor er ruimte ontstaat voor persoonlijke interpretatie en reflectie. De bundel verkent thema's als licht en donker, zijn en er niet zijn, en bovenal hoop. Soms, wanneer de stilte zich over een stad uitstrekt en het donker wordt, klinkt de vraag: "Waar is iedereen?". Het is een echo van de onderliggende zoektocht naar verbinding in een soms te drukke en te snelle wereld.
Achterin het boek is duidelijk aangegeven welke verhalen door Lara en welke door Marieke zijn geschreven, wat een leuke extra dimensie geeft aan de leeservaring.
Wie houdt van korte, poëtische verhalen die tot nadenken stemmen en de lezer uitnodigen om vaker een gesprek aan te knopen met een ander, zal zeker genieten van 'Het glinstert'. Het is een klein, maar krachtig boekje dat binnen enkele uren te lezen is, maar waarvan de echo nog lang zal nagalmen. Soms blijf je na het lezen van een verhaal achter met een brok in je keel.
In de hectische maalstroom van alledag is het soms moeilijk om stil te staan bij de kleine, vaak onopgemerkte momenten die ons leven kleur geven. Precies daar biedt 'Het glinstert', de gezamenlijke bundel kortverhalen van Marieke De Maré en Lara Taveirne, een welkome adempauze. Dit dunne boekje, bestaande uit korte hoofdstukken, is een uitnodiging om te vertragen en te mijmeren over de essentie van menselijke connectie. Hier lees je over licht en donker...
De Maré en Taveirne nemen de lezer mee naar een stad aan de rand van een machtige zee – een plek waar verhalen zich ontvouwen achter zwijgende gevels. Voor in het boek is een bovenaanzicht van de stad Brugge als plattegrond afgebeeld. Vooral voor de kenners van Brugge zal 'Het glinstert' een feest van herkenning zijn, aangezien de verhalen zijn geïnspireerd op diverse Bruggelingen en ook sociale thema's als armoede niet worden geschuwd.
Sommige personages zijn er van ver gekomen, anderen hebben hun hele leven in deze stad gewoond, maar allemaal delen ze de universele ervaringen van vreugde, verdriet, hoop en eenzaamheid. De verhalen variëren van een vrouw die een brief voorleest aan degene die deze brief bij haar bezorgde tot een vrouw die aan het sparen is voor een nieuwe naam. Op het eerste gezicht lijken het eenvoudige, alledaagse observaties, maar de auteurs graven dieper. Ze richten zich niet zozeer op de gebeurtenissen zelf, maar op de gevoelens die erachter schuilgaan en op de zeldzaamheid van het gevoel echt gezien te worden.
Wat opvalt, is de kunst van het weglaten. De Maré en Taveirne gebruiken weinig woorden, maar slagen erin veel te zeggen. Elk verhaal is een op zichzelf staande mijmering, een gedachte die de lezer zelf mag aanvullen, waardoor er ruimte ontstaat voor persoonlijke interpretatie en reflectie. De bundel verkent thema's als licht en donker, zijn en er niet zijn, en bovenal hoop. Soms, wanneer de stilte zich over een stad uitstrekt en het donker wordt, klinkt de vraag: "Waar is iedereen?". Het is een echo van de onderliggende zoektocht naar verbinding in een soms te drukke en te snelle wereld.
Achterin het boek is duidelijk aangegeven welke verhalen door Lara en welke door Marieke zijn geschreven, wat een leuke extra dimensie geeft aan de leeservaring.
Wie houdt van korte, poëtische verhalen die tot nadenken stemmen en de lezer uitnodigen om vaker een gesprek aan te knopen met een ander, zal zeker genieten van 'Het glinstert'. Het is een klein, maar krachtig boekje dat binnen enkele uren te lezen is, maar waarvan de echo nog lang zal nagalmen. Soms blijf je na het lezen van een verhaal achter met een brok in je keel.
1
Reageer op deze recensie
