“Waar veel licht is zijn de schaduwen dieper”

Dit boek start met een vleesgeworden nachtmerrie voor het meisje Naomi wanneer ze op shockerende wijze bemerkt dat haar vader een serie-moordenaar is. Haar moeder kan niet bevatten dat ze getrouwd is met een monster en blijft hem mak volgen als een schaap een wolf. Thomas David Bowes wordt opgepakt en tot levenslang veroordeeld. Voornamelijk door het gedrag van haar moeder weet Naomi niet te ontsnappen aan de media en roddels. Eenmaal volwassen vlucht ze in een gewenste ontkenning dat ze ‘normaal’ is totdat ze zich uiteindelijk durft te gaan settelen. De golven uit het verleden halen haar in en confronteren haar omgeving met een even zo afschuwelijke waarheid zeventien jaar eerder als zaadje door haar vader geplant.

“Misschien had Mason gelijk en betekende alles achter je laten, of dat proberen, dat die hele afschuwelijke zaak haar elk moment weer kon overvallen.”

Dit boek is een mooie mix van romantiek, een tikkeltje humor met haar aangewaaide zwerfhond en een keiharde psychologische thriller. Naomi ontwikkelt zich als fotografe en heeft een goed oog om het juiste plaatje uit te lichten. In zes delen -Ontdekking, Scherptediepte, Panorama, Licht en schaduw, Focus en Evenwicht- , gelardeerd met prachtige citaten zoals die van Johann Wolfgang Goethe in de titel van deze recensie, sleept Nora Roberts je door het heftige herstelproces van Naomi heen.