Obscuur familehuis

Kate Morton gaat diep! Ze sleurt de lezer met zich mee. Een ogenschijnlijk in raadsels gehuld tragisch ongeluk (óf moord, óf zelfmoord) in het verleden houdt drie generaties vrouwen in de familie gevangen: oma, moeder en dochter. De biologische vaders zijn uit beeld. Maar waarom?! Het verhaal is doordrenkt met mysterie en geschreven in de Engelse traditie van vertelkunst dus zeker opgediend met een snufje magisch denken. De Australische Kate Morton studeerde Engelse literatuur en gaf daar een eigen bijzonder succesvolle invulling aan als schrijfster. Het enige dat ontbreekt en niet gemist wordt is de Engelse droge humor.

“Het zou een eerbetoon zijn aan de alomtegenwoordigheid van verhalen en al die onzichtbare parallellen die samen het raamwerk van ons leven vormen.”

Het is apart te lezen over de hitte tijdens de Kerstdagen in Australië. Winter is zomer daar. Het leidt tot een prettige dissociatie in je hoofd. Vooral als je dit verhaal in december leest in de natte kou van het hoge noorden. Kate Morton maakt steeds weer gebruik van haar talenten om de lezer op een misleidend spoor te zetten, waardoor je zelf binnen het verhaal in de knoop raakt en gewoon verder móét lezen. Je belandt in een spiraal van een toch wel luguber aandoend verhaal. Na het lezen van dit intrigerende verhaal die nog lang nazindert ga je heel anders denken over de gezondheidskosten van het bewaren en bewaken van geheimen.

“‘Het maakt niet uit dat je lichaam geen kant op kan,’ zei ze op die vastberaden, nuchtere manier van haar. ‘Er zijn andere manieren om te reizen.”