De verborgen erfenis, een origineel spookverhaal

Abonnee van Bookchoice had ik eens geen zin in drama, tragi-comedy, melancholieke diepzinnigheid of thrillers. Bleef over het boek van Nora Roberts met deze vreemde titel. Wat een prettig leesbare roman is dit, onderdeel van een nog uit te geven trilogie. Een lichtgewicht binnen vertelkunst, maar zo bekrachtigend in de lijn en de essentie van Jung-psychologie. Het gaat uiteindelijk wel over spoken… ?! … en over vermoorde bruiden de afgelopen tweehonderd jaar. Een paranormale thriller met een oplopende spanningsboog die vast doorloopt naar deel twee gezien de enorme cliffhanger op het eind.

‘De verborgen erfenis’ is het eerste deel van een serie wat Nora Roberts zo uit haar mouw lijkt te schudden. Maar niets is steeds meer lezende wat het lijkt. Het maakt de vastgelopen geest van de lezer weer soepel en speels. Ook al zien we ze niet, volgens Jung hebben we ze allemaal, kunnen we ze het best aanvaarden en harmonisch integreren, anders blijven ze spoken. Met alle overlast van dien. Dat gebeurt volop in dit verhaal. Al is de overlast in het begin goed bedoeld.

Omdat de erfgename Sonya niet bekend is met het feit dat haar vroeg overleden vader geadopteerd is, blijkt ze via haar oom meer geërfd te hebben dan rijkdom en een fabuleus landhuis. Sonya is stevig zelfverzekerd verankerd in de moderne wereld, ze zit goed in haar vel en laat zich zeker niet snel van haar stuk brengen, broodnuchter als ze is. Na verraad van haar aanstaande bruidegom, probeert ze haar dagelijkse leven als zelfstandige vrouw weer te normaliseren. Kost wat kost, want wat zet Nora Roberts met heel veel humor het leven van deze vrouw op stelten.

Sonya erft het oude familie landhuis opgezadeld met een vloek en een zegen. Ze negeert de vreemde gebeurtenissen net zolang totdat ze bereid is om de vriendelijke spoken te accepteren en vervolgens serieus te nemen. De lezer is ondertussen in de derde akte aanbeland van deze roman getiteld ‘Geesten’. Een klopgeest neemt in kracht toe en deze is vreesaanjagend.

Het absurde verhaal vol onzinnige gebeurtenissen zit toch vol zinvolle aanwijzingen van betekenis om de overgeërfde moorden op bruiden te doen stoppen. Over de goedaardige spoken in dit verhaal heerst er een kwaadaardige genius die als een klopgeest op een of andere manier in kracht toeneemt. Binnen drie maanden raakt Sonya volledig de regie over haar leven kwijt aan dit moordzuchtig spook die ook op haar bloed lijkt te jagen.

Wat een fenomeen om waarachtig op papier te krijgen. Heb je genoten van de musical ‘The Phantom of the Opera’ of smulde je van het werk van Tolkien, of J.K. Rowlings ‘Harry Potter’, dan is deze serie geschikt voor jou en levert zeker anderszins veel uurtjes ontspannen spanning op. Leven we niet allemaal in een oud familiehuis volgepakt met spoken uit het verleden, die het goed met ons voor hebben met enkele extreem lastige ertussen, die ons het leven vreesaanjagend zuur en gek van nieuwsgierigheid maken. De vloek van intergenerationele overdracht.

Dit soort boeken vrat ik op in mijn kindertijd, en las ik stiekem in bed met gepaard gaande dag- en nachtmerries en al. Nu levert Nora Roberts de volwassen variant daarvan. Wees gewaarschuwd (met een reuze knipoog) als je er aan begint. Het is verslavend zo’n soort verhaal. Deel twee en drie moeten (helaas of gelukkig?) nog verschijnen of geschreven worden in 2024.