Heerlijke psychologische thriller die verrast en je tot het einde in spanning laat zitten.

Het goede leven. Als je de Lingates ziet, past dat zeker bij hen. In de zomer vieren ze vakantie op Capri in hun vaste vakantievilla. Maar de Lingates worden achtervolgd door roddels en nare herinneringen. Dertig jaar geleden werd Sarah Lingate, tijdens zo’n vakantie, dood aangetroffen in de zee. Er zijn altijd vermoedens gebleven dat de Lingates daarmee te maken hadden. Elk jaar keren ze terug voor een fijne vakantie, tot de vermiste ketting van Sarah wordt afgeleverd bij de villa. Wat is er dertig jaar geleden gebeurd?

Het boek is opgedeeld in twee delen en bevat meerdere verhaallijnen met wisselende perspectieven. Deze opzet zorgt er mede voor dat het verhaal omhuld is in mysterie. Met het beeld uit 1992 leer je Sarah een beetje kennen, maar ook de andere Lingates. Dit beeld wordt aangevuld met krantenberichten, die je argwaan voedt, maar er ook voor zorgt dat je probeert uit te zoeken wat er gebeurd is en wie er betrokken bij waren. De andere twee verhaallijnen zorgen voor meer diepgang en nog meer mysterie, waarbij het heden dient als hoofdlijn. Alles komt samen in het heden.

Het mysterie wordt ook vergroot door de personages zelf. Ze lijken allemaal wel iets te verbergen. Naarmate het verhaal vordert, wordt er meer en meer duidelijk, maar als je denkt: dit is de ontknoping, blijkt het toch weer anders te zijn. Het bevat dan ook meerdere verrassingen, die goed zijn verwerkt. De personages, de setting en de sfeer zijn beeldend neergezet en je voelt je dan ook een toeschouwer of een detective die probeert te achterhalen wat de geheimen zijn van deze familie. De schrijfstijl is uniek, waarbij ‘tell’ en ‘show’ elkaar perfect afwisselen. Dit komt de spanning en de diepgang ten goede.

Heerlijke psychologische thriller die verrast en je tot het einde in spanning laat zitten.