Lezersrecensie
Innemende personages en leuke wereldbouwelementen (3.5*)
(Recensie voor www.fantasywereld.nl)
De kroning is het tweede deel van De robijnprins–reeks en gaat verder waar het vorige boek eindigde. Er wordt op een natuurlijke manier op de gebeurtenissen teruggeblikt, waardoor je snel weer in het verhaal zit. De schrijfstijl van het eerste boek zet zich voort: recht toe, recht aan, met hier en daar wat onnodige herhalingen en zinnen. Het schrijven had nog wat meer gepolijst kunnen worden, maar dat neemt niet weg dat het boek vlot leest en ik kon me goed over de schoonheidsfoutjes heen zetten.
Sterke vriendschappen en een hint naar meer?
In dit tweede deel is Rayhan het meest aan het woord, hoewel zijn broer, beste vriend en dr. Isadora ook af en toe het verhaal vanuit een ander perspectief belichten. Net zoals in het eerste boek, vind ik het leuk dat vriendschappen centraal staan. Ik vond de dynamiek en Levi en Rayhan heel leuk en ze vormen een goed team. Toen er een dame aan het gezelschap werd toegevoegd was ik bang voor een wat voorspelbare romance (terwijl ik juist wat chemie voelde tussen de twee vrienden), maar deze angst bleek gelukkig ongegrond.
Zelf had ik een subtiele romance wel leuk gevonden voor dit verhaal, dus het maakte het lezen nóg een tikkeltje leuker toen er in de laatste hoofdstukken inderdaad wat gevoelens bij Rayhan leken te ontstaan. Niet voor zijn beste vriend, waar ik stiekem op hoopte, maar deze keuze vind ik eigenlijk nog interessanter. Zoals gezegd is het geen groot onderdeel van het verhaal, maar het is toch een leuke toevoeging, zeker omdat veel Nederlandse fantasy zich nog steeds focust op man-vrouwrelaties en ik het altijd een leuke verrassing vind als de hoofdpersoon niet hetero blijkt. Een leuk pluspunt dus, wat mij betreft!
Een intrigerende reis langs fictieve planeten
Natuurlijk is een uitverkorene die de wereld moet redden niet bepaald een origineel concept, maar door de verschillende planeten die daarbij moeten samenwerken, heeft het verhaal toch een hele andere setting dan wat je normaal tegenkomt. Daar komt bij dat de auteur interessante werelden heeft gecreëerd, waar iedere bevolking een eigen kracht heeft die met de robijnbloemen samenhangt.
Het verhaal begint met Rayhans verkenning van zijn thuisplaneet, waarna hij nog twee andere planeten bezoekt. Daar vindt hij ook weer nieuwe kameraden, waardoor er een bont gezelschap ontstaat dat tot dusver een leuke dynamiek heeft. Ik ben heel benieuwd hoe dit zich uitbreidt en of alles overzichtelijk blijft als in het laatste boek ook de andere planeten aan bod komen.
Doordat er veel terrein werd verkend, ging het verhaal soms best snel. Iemand wordt ontvoerd en ze moeten de wildernis intrekken om diegene terug te krijgen, en een ander raakt verdwaald in een mijnstelsel. Plekken die mijn fantasie prikkelen en waardoor ik wat meer avontuur verwachtte, maar uiteindelijk geraakten ze daar vrij makkelijk doorheen. Voor het tempo en de doelgroep was dit goed, toch hadden de obstakels wat mij betreft nog wat groter mogen zijn, zodat de personages zichzelf en anderen echt tegenkomen.
Meer geloofwaardigheid dan in het eerste boek
Waar ik in het eerste boek moeite had met sommige keuzes van met name invloedrijke mensen, was dat in dit boek minder het geval. Toch waren er ook hier twee scènes beschreven die ik volkomen onlogisch vond. Zo wordt er iemand ontvoerd op een wereld waar men kan teleporteren. In plaats van met man en macht te gaan zoeken, wil Reyhan dat zijn gezelschap – bestaande uit drie man – dat gaat doen. Zonder te weten waarom, gaat iedereen daarmee akkoord. Het was logischer geweest als er veel meer troepen op uit werden gestuurd, zeker omdat dit ook nog eens nieuwelingen betrof die hun teleporteergave nog niet goed onder de knie hadden en het terrein niet kenden. Een ander ongeloofwaardig aspect dat daarmee samenvalt: normaal gesproken kan er alleen geteleporteerd worden naar plekken waar je al eens bent geweest of die je kunt zien. Alleen wanneer je gave instabiel is, kun je ook naar andere plekken toe. Zo kan Levi gewoon naar Reyhan teleporteren zonder te weten waar hij is – zolang hij maar aan hem denkt – maar als dit een tweede maal nuttig is voor de verhaallijn, kan het opeens niet meer, omdat hij “te goed is geworden”. Er wordt wel uitgelegd dat je niet zomaar naar iemand kunt teleporteren wanneer je je gave goed onder de knie hebt, maar dit was zo onlogisch – en overduidelijk bedoeld om een plothole weg te werken – dat het als een zwaktebod overkwam. Deze punten van kritiek daargelaten: De kroning is een leuk vervolg op De ontwaking en is al een stuk beter uitgewerkt dan zijn voorganger. Ik ben benieuwd wat het derde en laatste deel zal brengen!
Conclusie
De kroning is het tweede deel van De Robijnprins, een Young Adult reeks waarbij wordt toegewerkt naar een grootschalige strijd tussen verschillende planeten. Het is een mooie combinatie van sciencefiction en fantasy met innemende personages en leuke wereldbouwelementen. De tekst zelf had nog wat meer gepolijst kunnen worden en niet alle scènes waren even geloofwaardig, maar het is een leuke, fantasierijke serie van eigen bodem.
De kroning is het tweede deel van De robijnprins–reeks en gaat verder waar het vorige boek eindigde. Er wordt op een natuurlijke manier op de gebeurtenissen teruggeblikt, waardoor je snel weer in het verhaal zit. De schrijfstijl van het eerste boek zet zich voort: recht toe, recht aan, met hier en daar wat onnodige herhalingen en zinnen. Het schrijven had nog wat meer gepolijst kunnen worden, maar dat neemt niet weg dat het boek vlot leest en ik kon me goed over de schoonheidsfoutjes heen zetten.
Sterke vriendschappen en een hint naar meer?
In dit tweede deel is Rayhan het meest aan het woord, hoewel zijn broer, beste vriend en dr. Isadora ook af en toe het verhaal vanuit een ander perspectief belichten. Net zoals in het eerste boek, vind ik het leuk dat vriendschappen centraal staan. Ik vond de dynamiek en Levi en Rayhan heel leuk en ze vormen een goed team. Toen er een dame aan het gezelschap werd toegevoegd was ik bang voor een wat voorspelbare romance (terwijl ik juist wat chemie voelde tussen de twee vrienden), maar deze angst bleek gelukkig ongegrond.
Zelf had ik een subtiele romance wel leuk gevonden voor dit verhaal, dus het maakte het lezen nóg een tikkeltje leuker toen er in de laatste hoofdstukken inderdaad wat gevoelens bij Rayhan leken te ontstaan. Niet voor zijn beste vriend, waar ik stiekem op hoopte, maar deze keuze vind ik eigenlijk nog interessanter. Zoals gezegd is het geen groot onderdeel van het verhaal, maar het is toch een leuke toevoeging, zeker omdat veel Nederlandse fantasy zich nog steeds focust op man-vrouwrelaties en ik het altijd een leuke verrassing vind als de hoofdpersoon niet hetero blijkt. Een leuk pluspunt dus, wat mij betreft!
Een intrigerende reis langs fictieve planeten
Natuurlijk is een uitverkorene die de wereld moet redden niet bepaald een origineel concept, maar door de verschillende planeten die daarbij moeten samenwerken, heeft het verhaal toch een hele andere setting dan wat je normaal tegenkomt. Daar komt bij dat de auteur interessante werelden heeft gecreëerd, waar iedere bevolking een eigen kracht heeft die met de robijnbloemen samenhangt.
Het verhaal begint met Rayhans verkenning van zijn thuisplaneet, waarna hij nog twee andere planeten bezoekt. Daar vindt hij ook weer nieuwe kameraden, waardoor er een bont gezelschap ontstaat dat tot dusver een leuke dynamiek heeft. Ik ben heel benieuwd hoe dit zich uitbreidt en of alles overzichtelijk blijft als in het laatste boek ook de andere planeten aan bod komen.
Doordat er veel terrein werd verkend, ging het verhaal soms best snel. Iemand wordt ontvoerd en ze moeten de wildernis intrekken om diegene terug te krijgen, en een ander raakt verdwaald in een mijnstelsel. Plekken die mijn fantasie prikkelen en waardoor ik wat meer avontuur verwachtte, maar uiteindelijk geraakten ze daar vrij makkelijk doorheen. Voor het tempo en de doelgroep was dit goed, toch hadden de obstakels wat mij betreft nog wat groter mogen zijn, zodat de personages zichzelf en anderen echt tegenkomen.
Meer geloofwaardigheid dan in het eerste boek
Waar ik in het eerste boek moeite had met sommige keuzes van met name invloedrijke mensen, was dat in dit boek minder het geval. Toch waren er ook hier twee scènes beschreven die ik volkomen onlogisch vond. Zo wordt er iemand ontvoerd op een wereld waar men kan teleporteren. In plaats van met man en macht te gaan zoeken, wil Reyhan dat zijn gezelschap – bestaande uit drie man – dat gaat doen. Zonder te weten waarom, gaat iedereen daarmee akkoord. Het was logischer geweest als er veel meer troepen op uit werden gestuurd, zeker omdat dit ook nog eens nieuwelingen betrof die hun teleporteergave nog niet goed onder de knie hadden en het terrein niet kenden. Een ander ongeloofwaardig aspect dat daarmee samenvalt: normaal gesproken kan er alleen geteleporteerd worden naar plekken waar je al eens bent geweest of die je kunt zien. Alleen wanneer je gave instabiel is, kun je ook naar andere plekken toe. Zo kan Levi gewoon naar Reyhan teleporteren zonder te weten waar hij is – zolang hij maar aan hem denkt – maar als dit een tweede maal nuttig is voor de verhaallijn, kan het opeens niet meer, omdat hij “te goed is geworden”. Er wordt wel uitgelegd dat je niet zomaar naar iemand kunt teleporteren wanneer je je gave goed onder de knie hebt, maar dit was zo onlogisch – en overduidelijk bedoeld om een plothole weg te werken – dat het als een zwaktebod overkwam. Deze punten van kritiek daargelaten: De kroning is een leuk vervolg op De ontwaking en is al een stuk beter uitgewerkt dan zijn voorganger. Ik ben benieuwd wat het derde en laatste deel zal brengen!
Conclusie
De kroning is het tweede deel van De Robijnprins, een Young Adult reeks waarbij wordt toegewerkt naar een grootschalige strijd tussen verschillende planeten. Het is een mooie combinatie van sciencefiction en fantasy met innemende personages en leuke wereldbouwelementen. De tekst zelf had nog wat meer gepolijst kunnen worden en niet alle scènes waren even geloofwaardig, maar het is een leuke, fantasierijke serie van eigen bodem.
1
Reageer op deze recensie