Lezersrecensie
Een boek met Jurassic Park-vibes
(Recensie voor ww.fantasywereld.nl)
Op safari tussen de uitgestorven diersoorten
Wat als uitgestorven diersoorten weer op aarde zouden rondlopen? – Menig fantasy- en sciencefiction-fan zal gelijk aan Jurassic Park denken. De opzet van Uitgestorven is inderdaad hetzelfde: er is een vakantieresort geopend voor de allerrijksten, waar uitgestorven dieren middels klonen weer tot leven zijn gebracht. Terwijl de bezoekers van al het wonderlijke genieten, gaat het flink mis.. Het grootste verschil is dat het in dit boek geen dinosauriërs betreft, maar grote zoogdieren die zo gemanipuleerd zijn dat ze geen agressief gedrag kunnen vertonen. Voor iemand als ik – die wel van verhalen met gevaarlijke dieren of monsters houdt – was dit wel een beetje jammer. Maar goed, de auteur wilde natuurlijk zijn eigen draai aan dit concept geven en dat is hem gelukt!
Veel eendimensionale personages
Het eerste stuk is spannend: daarin wordt er een moord gepleegd, waarna de lijken verdwijnen. Daarna is de opbouw eigenlijk best langzaam. Het halve boek bestaat uit het opzetten van het moordonderzoek en het steeds niet kunnen vinden van aanknopingspunten. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende agenten, stafmensen en gasten in de vorm van vrij korte hoofdstukken. Aan de ene kant liet dit het verhaal ietsje meer vlotten, tegelijkertijd had ik ook vaak het gevoel dat een hoofdstuk onvoldoende aan het geheel toevoegde. Daar komt bij dat de personages allemaal behoorlijk oppervlakkig zijn en vaak slechts één of twee eigenschappen hebben, waardoor ze behoorlijk stereotiep overkomen.
Langzaam opbouwende spanning
Hoewel de spanning af en toe een beetje wordt opgevoerd, weet de auteur dit nooit lang vast te houden. Om het mysterie van de daders in stand te houden, duurt het lang voordat er antwoorden gevonden worden. Echt saai wordt het niet, maar pas in de laatste honderd bladzijden komt het verhaal echt op gang. De clou van het verhaal was behoorlijk voorspelbaar en echt verrassende wendingen waren er ook niet. Het verhaal is dus zeker niet zo ‘spectaculair’ als de voorkant belooft. Toch is het een best aardige thriller die door het klonen van uitgestorven dieren tegen sciencefiction aan schuurt. Aan de andere kant: het is nog maar de vraag hoelang een park als dit sciencefiction is, want er wordt veel onderzoek aan in dit vakgebied verricht – iets wat de auteur in zijn nawoord ook uitgebreid bespreekt.
Conclusie
Uitgestorven is een detective-thriller die sterk aan Jurassic Park doet denken, maar lang niet zo spannend is. Het verhaal heeft juist een trage opbouw en hoewel de spanning tegen het einde wordt opgevoerd, is het verloop redelijk voorspelbaar en zijn de personages ook geen figuren die de lezer lang zullen bijblijven. Niettemin is het best een aardige thriller die zich focust op een steeds realistischer toekomstbeeld: een wereld waarin uitgestorven dieren weer tot leven worden gebracht en de vele ethische vraagstukken die daarmee gepaard gaan.
Op safari tussen de uitgestorven diersoorten
Wat als uitgestorven diersoorten weer op aarde zouden rondlopen? – Menig fantasy- en sciencefiction-fan zal gelijk aan Jurassic Park denken. De opzet van Uitgestorven is inderdaad hetzelfde: er is een vakantieresort geopend voor de allerrijksten, waar uitgestorven dieren middels klonen weer tot leven zijn gebracht. Terwijl de bezoekers van al het wonderlijke genieten, gaat het flink mis.. Het grootste verschil is dat het in dit boek geen dinosauriërs betreft, maar grote zoogdieren die zo gemanipuleerd zijn dat ze geen agressief gedrag kunnen vertonen. Voor iemand als ik – die wel van verhalen met gevaarlijke dieren of monsters houdt – was dit wel een beetje jammer. Maar goed, de auteur wilde natuurlijk zijn eigen draai aan dit concept geven en dat is hem gelukt!
Veel eendimensionale personages
Het eerste stuk is spannend: daarin wordt er een moord gepleegd, waarna de lijken verdwijnen. Daarna is de opbouw eigenlijk best langzaam. Het halve boek bestaat uit het opzetten van het moordonderzoek en het steeds niet kunnen vinden van aanknopingspunten. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende agenten, stafmensen en gasten in de vorm van vrij korte hoofdstukken. Aan de ene kant liet dit het verhaal ietsje meer vlotten, tegelijkertijd had ik ook vaak het gevoel dat een hoofdstuk onvoldoende aan het geheel toevoegde. Daar komt bij dat de personages allemaal behoorlijk oppervlakkig zijn en vaak slechts één of twee eigenschappen hebben, waardoor ze behoorlijk stereotiep overkomen.
Langzaam opbouwende spanning
Hoewel de spanning af en toe een beetje wordt opgevoerd, weet de auteur dit nooit lang vast te houden. Om het mysterie van de daders in stand te houden, duurt het lang voordat er antwoorden gevonden worden. Echt saai wordt het niet, maar pas in de laatste honderd bladzijden komt het verhaal echt op gang. De clou van het verhaal was behoorlijk voorspelbaar en echt verrassende wendingen waren er ook niet. Het verhaal is dus zeker niet zo ‘spectaculair’ als de voorkant belooft. Toch is het een best aardige thriller die door het klonen van uitgestorven dieren tegen sciencefiction aan schuurt. Aan de andere kant: het is nog maar de vraag hoelang een park als dit sciencefiction is, want er wordt veel onderzoek aan in dit vakgebied verricht – iets wat de auteur in zijn nawoord ook uitgebreid bespreekt.
Conclusie
Uitgestorven is een detective-thriller die sterk aan Jurassic Park doet denken, maar lang niet zo spannend is. Het verhaal heeft juist een trage opbouw en hoewel de spanning tegen het einde wordt opgevoerd, is het verloop redelijk voorspelbaar en zijn de personages ook geen figuren die de lezer lang zullen bijblijven. Niettemin is het best een aardige thriller die zich focust op een steeds realistischer toekomstbeeld: een wereld waarin uitgestorven dieren weer tot leven worden gebracht en de vele ethische vraagstukken die daarmee gepaard gaan.
1
Reageer op deze recensie