De chaos raast voort

(Recensie voor www.fantasywereld.nl)

Wonderland komt naar de gewone wereld
Waar het eerste deel van de Wonderland-serie zich afspeelde in Wonderland zelf, komt Wonderland in dit vervolg juist naar de gewone wereld toe. Alyssa gaat naar school, waar het eindbal nadert. Ze is erg bezig met wat ze daarna gaat doen en hoe ze haar relatie met Jeb kan voortzetten – en of ze nog wel in zijn leven past nu hij als kunstenaar steeds meer bekendheid krijgt. Door dit alles voelde het YA-gehalte ook iets hoger dan in het vorige boek. Het absurde wat zo kenmerkend is voor Wonderland, was meer op de achtergrond, al zijn er nog steeds wat duistere elementen die de sfeer wel aardig weten te benaderen.

Keuzes en geheimen
Het tempo ligt een stuk lager. Alyssa negeert alle tekenen dat het niet goed gaat in Wonderland en het overgrote deel van het boek is Morpheus bezig om haar ervan te overtuigen dat ze terug moet keren naar Wonderland, om haar plichten als koningin uit te voeren nu het land in verval begint te raken. Alyssa wil daarentegen vasthouden aan haar sterfelijke leven, met haar sterfelijke vriendje.

Het duurt lang voor er echt wat gebeurt. De driehoeksverhouding komt meer op de voorgrond – al begint die gelukkig wel wat meer uitgebalanceerd te worden – en Alyssa doet wat ontdekkingen over haar vader en moeder. De relatie met haar ouders neemt meer plek in, wat wel verfrissend is, aangezien in veel van zulke verhalen de ouders helemaal niet in beeld zijn.

Alyssa en haar moeder doen hun best om hun geheimen voor hun vader en vriend te bewaren. Het waarom is me niet helemaal duidelijk. Ze zijn bang dat ze voor gek worden verklaard, en tegelijk hebben ze zat middelen waarmee ze hun gelijk kunnen bewijzen. Op deze manier werd er spanning en drama gecreëerd die onnodig voelde.

Een chaotische eindclimax
Halverwege het verhaal wordt Alyssa steeds meer gedwongen om in actie te komen. Er duikt een onverwachte antagonist op en vanaf dat moment raakt het verhaal in een stroomversnelling – in zulke mate dat de eindclimax wat chaotisch overkomt. Enerzijds past dat bij het absurdistisch en chaotische dat je van Wonderland verwacht – tegelijk ging het allemaal een beetje aan me voorbij. Hoewel er een krachtmeting plaatsvond tussen personages met veel macht, kreeg ik niet echt een goed beeld van hun kunnen. Soms lijken ze te makkelijk uitgeschakeld te worden en soms krijgen ze opeens weer heel veel voor elkaar. Hoe dan ook: het verhaal heeft wel een einde dat ik niet voorzien had. Het ziet ernaar uit dat de personages in het volgende deel weer een hoop te wachten staat – en dat Alyssa eindelijk haar schouders eronder zet en haar kop uit het zand trekt.

Conclusie
Verstoord is het vervolg op Versplinterd, waarin Wonderland naar de gewone wereld toe komt. Daardoor voelt het verhaal wat “gewoner” en minder absurd dan zijn voorganger. Evengoed zitten er een paar mooie beklemmende scènes in. Het tempo ligt lager, met ruimte om de relaties wat meer uit te werken, maar wordt tegen het einde dusdanig opgevoerd dat het een wat chaotische climax heeft. Aan de ene kant passend bij de Wonderland-waanzin, aan de andere kant greep het verhaal me daardoor ook niet echt beet. Wel maakte het me nieuwsgierig genoeg naar hoe de serie verdergaat.