Lezersrecensie
Een fantasievol verhaal
(Recensie voor www.fantasywereld.nl)
Metty Jones en de schedeltattoo is een fantasierijk verhaal waarbij Metty vooral veel geheimen moet ontrafelen: over haarzelf, over haar familie, over de wereld om haar heen. De magiebron uit zich in dit verhaal in de vorm van inkt. Deze inkt is behoorlijk prijzig en de hoeveelheid inkt die je in je inktmeter hebt zitten, bepaalt hoe krachtig de magie is die je kunt gebruiken. Er zijn vijf niveaus – waarvan de vijfde catastrofaal is – maar de hoeveelheid ervaring lijkt verder niet uit te maken. Metty kan er al meteen mee toveren, ook op de hogere niveaus.
Tatoeages die je lot bepalen
De inkt komt ook terug in tatoeages die het lot van de mensen bepalen. Alle kinderen krijgen die op tienjarige leeftijd. Hoewel het magiegebruik in principe streng gereguleerd wordt, zijn er ook zwevende steden waarbij er nauwelijks beperkingen zijn. Nieuw-Londen is daar een voorbeeld van: hier krijgen we dan ook het meeste van te zien. De stad is ingedeeld aan de hand van de lotsbestemmingen: zo zijn er speciale wijken voor bakkers, voor dieven, voor winkeliers etc. Er bestaat een lotenwoordenboek, waarin de mogelijke lotsbestemmingen worden verklaard voor de verschillende tatoeages. Achter in het boek staat ook een lijstje met de meest voorkomende “loten” (ik bleef overigens over dat woord struikelen, als meervoud van ‘lot’ in deze context), waaruit ook wel blijkt dat de betekenis soms enorm uiteenloopt: soms verwijst het naar een beroep, soms slaat het juist op een karaktereigenschap.
Het gebrek aan eenduidigheid zorgde ervoor dat het eigenlijk maar vreemd was dat de hele samenleving er zo op gebaseerd en dat je met ‘een negatief symbool’ (zoals de schedel van Metty) gewoon je tatoeage kunt verbergen zonder dat dit verder consequenties lijkt te hebben. Hoewel het duidelijk is welk belang de tatoeage voor het plot dient, vond ik het moeilijk om te begrijpen waarom er in de maatschappij zelf zo’n belang aan wordt gehecht.
Leuke wereldbouw met nalatige volwassenen
De wereldbouw is leuk gedaan; het boek is ook voorzien van een kaart van Nieuw-Londen. Het plot is op zich ook solide, al is het niet verbijsterend origineel: Nieuw-Londen wordt bedreigd door een groep terroristen die zich verzetten tegen een stengere regelgeving voor magie en vechten tegen de ideologie dat alleen de rijken toegang mogen hebben tot het magische inkt. Een motief dat je in veel boeken terugziet, dus. Hoewel de groepering een mooi doel voor ogen heeft, heiligt het doel de middelen en blijkt Metty een heel belangrijk middel. Waarom weet ze niet: gaandeweg moet ze dit uitzoeken. Haar vader, moeder, noch tante die de zorg op haar neemt na het verdwijnen van haar vader, zijn bereid haar antwoorden te geven. Heel geloofwaardig was dit niet – met wat meer uitleg hadden heel wat moeilijkheden voorkomen kunnen worden – maar goed, dan was ook weinig van het verhaal overgebleven. Het waren vooral Metty’s impulsieve acties die het plot lieten voortrollen.
Conclusie
Metty Jones en de schedeltattoo is het eerste deel van de jeugdserie Vloek van inkt. De wereld is leuk opgebouwd en het verhaal heeft een solide plot, al werd die voornamelijk op gang gehouden door de vele impulsieve acties van Metty. Dit past op zich prima bij een kind van elf; het waren vooral de volwassenen die niet zo geloofwaardig overkwamen door het arme kind zo in het duister te laten tasten met haar vele, vele vragen en hun vage antwoorden. Niettemin is het een spannend en fantasierijk verhaal dat lekker wegleest.
Metty Jones en de schedeltattoo is een fantasierijk verhaal waarbij Metty vooral veel geheimen moet ontrafelen: over haarzelf, over haar familie, over de wereld om haar heen. De magiebron uit zich in dit verhaal in de vorm van inkt. Deze inkt is behoorlijk prijzig en de hoeveelheid inkt die je in je inktmeter hebt zitten, bepaalt hoe krachtig de magie is die je kunt gebruiken. Er zijn vijf niveaus – waarvan de vijfde catastrofaal is – maar de hoeveelheid ervaring lijkt verder niet uit te maken. Metty kan er al meteen mee toveren, ook op de hogere niveaus.
Tatoeages die je lot bepalen
De inkt komt ook terug in tatoeages die het lot van de mensen bepalen. Alle kinderen krijgen die op tienjarige leeftijd. Hoewel het magiegebruik in principe streng gereguleerd wordt, zijn er ook zwevende steden waarbij er nauwelijks beperkingen zijn. Nieuw-Londen is daar een voorbeeld van: hier krijgen we dan ook het meeste van te zien. De stad is ingedeeld aan de hand van de lotsbestemmingen: zo zijn er speciale wijken voor bakkers, voor dieven, voor winkeliers etc. Er bestaat een lotenwoordenboek, waarin de mogelijke lotsbestemmingen worden verklaard voor de verschillende tatoeages. Achter in het boek staat ook een lijstje met de meest voorkomende “loten” (ik bleef overigens over dat woord struikelen, als meervoud van ‘lot’ in deze context), waaruit ook wel blijkt dat de betekenis soms enorm uiteenloopt: soms verwijst het naar een beroep, soms slaat het juist op een karaktereigenschap.
Het gebrek aan eenduidigheid zorgde ervoor dat het eigenlijk maar vreemd was dat de hele samenleving er zo op gebaseerd en dat je met ‘een negatief symbool’ (zoals de schedel van Metty) gewoon je tatoeage kunt verbergen zonder dat dit verder consequenties lijkt te hebben. Hoewel het duidelijk is welk belang de tatoeage voor het plot dient, vond ik het moeilijk om te begrijpen waarom er in de maatschappij zelf zo’n belang aan wordt gehecht.
Leuke wereldbouw met nalatige volwassenen
De wereldbouw is leuk gedaan; het boek is ook voorzien van een kaart van Nieuw-Londen. Het plot is op zich ook solide, al is het niet verbijsterend origineel: Nieuw-Londen wordt bedreigd door een groep terroristen die zich verzetten tegen een stengere regelgeving voor magie en vechten tegen de ideologie dat alleen de rijken toegang mogen hebben tot het magische inkt. Een motief dat je in veel boeken terugziet, dus. Hoewel de groepering een mooi doel voor ogen heeft, heiligt het doel de middelen en blijkt Metty een heel belangrijk middel. Waarom weet ze niet: gaandeweg moet ze dit uitzoeken. Haar vader, moeder, noch tante die de zorg op haar neemt na het verdwijnen van haar vader, zijn bereid haar antwoorden te geven. Heel geloofwaardig was dit niet – met wat meer uitleg hadden heel wat moeilijkheden voorkomen kunnen worden – maar goed, dan was ook weinig van het verhaal overgebleven. Het waren vooral Metty’s impulsieve acties die het plot lieten voortrollen.
Conclusie
Metty Jones en de schedeltattoo is het eerste deel van de jeugdserie Vloek van inkt. De wereld is leuk opgebouwd en het verhaal heeft een solide plot, al werd die voornamelijk op gang gehouden door de vele impulsieve acties van Metty. Dit past op zich prima bij een kind van elf; het waren vooral de volwassenen die niet zo geloofwaardig overkwamen door het arme kind zo in het duister te laten tasten met haar vele, vele vragen en hun vage antwoorden. Niettemin is het een spannend en fantasierijk verhaal dat lekker wegleest.
1
Reageer op deze recensie