Lezersrecensie
Hoog kippenvel-gehalte
(Recensie voor www.fantasywereld.nl)
Horrorgame is het vervolg op Grimwoud en volgt hetzelfde groepje kinderen als het voorgaande deel. Waar ze in het eerste deel hun vooroordelen opzij moesten schuiven en ze elkaar echt leerden kennen, heeft het groepje zich in dit tweede deel tot een hechte vriendengroep gevormd. De onderlinge relaties staan daardoor wat meer op de achtergrond, evenals de situaties waarin hun families verkeren. Waar dat in het eerste deel soms tot wat diepgang leidde, ontbraken zulke thema’s in dit deel. De focus lag meer op de spanning en dat werkte goed, want ik vond dit deel spannender dan het vorige.
Een boek vol spannende momenten
Waar ik in het vorige deel nog weleens aan de geloofwaardigheid twijfelde en ik vond dat ze soms erg gemakkelijk obstakels konden overwinnen, was dat in dit deel niet zo. De spanningsmomenten waren beter opgebouwd en kenden ook een betere afwikkeling. De antagonisten uit dit deel zijn hetzelfde als die uit het vorige deel. Een koppel dat al eerder heeft bewezen ontzettend creepy te zijn – maar nu doen ze er nog een schepje bovenop. Ik wist niet zo goed wat ik van het boe-spel moest vinden, ik vond het lastig om me daar een beeld van te vormen, maar het bood wel veel mogelijkheden om andere spannende momenten te creëren. Het spel zelf was dan ook niet zo spannend, het was meer de achtergrond waartegen de rest van het verhaal zich afspeelde. De nieuwe ‘werktuigen’ van de antagonisten vond ik goed gevonden, goed passend bij het eerste deel én origineel, en die zorgden zeker voor een flink kippenvelgehalte.
Conclusie
Horrorgame is een waardige opvolger van Grimwoud. Doordat de personages al uitgediept waren, was er wat meer ruimte voor het opvoeren van de spanning zelf. Jennifer Killick is er opnieuw in geslaagd om een reuzespannend verhaal neer te zetten dat jonge lezers niet snel zullen vergeten. En er zit ook nog een niet onbelangrijke boodschap aan vast. Wees voorzichtig met wat je op je telefoon zet…
Horrorgame is het vervolg op Grimwoud en volgt hetzelfde groepje kinderen als het voorgaande deel. Waar ze in het eerste deel hun vooroordelen opzij moesten schuiven en ze elkaar echt leerden kennen, heeft het groepje zich in dit tweede deel tot een hechte vriendengroep gevormd. De onderlinge relaties staan daardoor wat meer op de achtergrond, evenals de situaties waarin hun families verkeren. Waar dat in het eerste deel soms tot wat diepgang leidde, ontbraken zulke thema’s in dit deel. De focus lag meer op de spanning en dat werkte goed, want ik vond dit deel spannender dan het vorige.
Een boek vol spannende momenten
Waar ik in het vorige deel nog weleens aan de geloofwaardigheid twijfelde en ik vond dat ze soms erg gemakkelijk obstakels konden overwinnen, was dat in dit deel niet zo. De spanningsmomenten waren beter opgebouwd en kenden ook een betere afwikkeling. De antagonisten uit dit deel zijn hetzelfde als die uit het vorige deel. Een koppel dat al eerder heeft bewezen ontzettend creepy te zijn – maar nu doen ze er nog een schepje bovenop. Ik wist niet zo goed wat ik van het boe-spel moest vinden, ik vond het lastig om me daar een beeld van te vormen, maar het bood wel veel mogelijkheden om andere spannende momenten te creëren. Het spel zelf was dan ook niet zo spannend, het was meer de achtergrond waartegen de rest van het verhaal zich afspeelde. De nieuwe ‘werktuigen’ van de antagonisten vond ik goed gevonden, goed passend bij het eerste deel én origineel, en die zorgden zeker voor een flink kippenvelgehalte.
Conclusie
Horrorgame is een waardige opvolger van Grimwoud. Doordat de personages al uitgediept waren, was er wat meer ruimte voor het opvoeren van de spanning zelf. Jennifer Killick is er opnieuw in geslaagd om een reuzespannend verhaal neer te zetten dat jonge lezers niet snel zullen vergeten. En er zit ook nog een niet onbelangrijke boodschap aan vast. Wees voorzichtig met wat je op je telefoon zet…
1
Reageer op deze recensie