Niet vernieuwend

(Recensie voor www.fantasywereld.nl)

Verhalen met een vampierthema lijken het romantasy-genre een beetje te overspoelen. Na The Serpent and the Wings of Night en Hof van schaduw – die ik allebei erg goed vond – was ik benieuwd of dit boek me ook zou weten te grijpen. Voordat ik me aan die twee boeken waagde had ik eigenlijk niets met vampiers, maar daarin brachten zij verandering. Er kwamen hele interessante morele dilemma’s en gelaagde personages naar voren.

Veel erotiek
King of Battle and Blood lijkt op het eerste gezicht veel oppervlakkiger. De personages ontmoeten elkaar op het slagveld en denken vervolgens enkel aan seks. De erotische scènes laten daarna niet snel op zich wachten en ik vond ze niet erg smaakvol beschreven. Dat is natuurlijk persoonlijk en ik denk dat het wat te letterlijk vertaald is uit het Engels – in het Nederlands klinkt het al snel platter. De constante lustgevoelens hielpen in ieder geval niet om een klik met de personages te voelen.

Het duurt ook lang voordat het verhaal op gang komt. Adrian eist dat Isolde met hem trouwt en in ruil daarvoor laat hij haar koninkrijk met rust. De reis tussen de twee koninkrijken wordt uitgebreid beschreven en er worden wat bijpersonages geïntroduceerd, maar geen daarvan lijkt echt los te komen van het papier. Het blijven namen, met hier en daar een klein beetje informatie over hun achtergrond dat er niet in slaagde ze echt interessant te maken.

Frustraties
Verder in het verhaal blijken Adrian en Isolde toch een diepere connectie te hebben dan gedacht, wat alle wellustige gedachten wat logischer maakt. Al snel kon ik hun verleden aan elkaar knopen, al duurt dat voor Isolde zelf een stuk langer en dreigt er zelfs een gigantisch misverstand te ontstaan – wat gelukkig niet wordt doorgezet, want dan was de frustratie compleet geweest. De frustratie was sowieso al aanwezig door alle vijandigheid die Isolde over zich heen kreeg. Ieder mens – voormalig onderdaan, vrienden, zelfs familieleden – nemen het Isolde kwalijk dat ze Adrian niet doodt, aangezien hij hun vijand is, maar ik begreep gewoon niet waarom. Waarom zouden ze dat willen riskeren? Dan is de wapenstilstand verbroken, dan nemen alle vampiers wraak en wordt het één groot bloedbad. De omstandigheden waren ideaal voor Isoldes volk, dus waar kwam hun boosheid vandaan? Het voelde totaal niet logisch, alsof ze allemaal niet fatsoenlijk konden nadenken.

Niet vernieuwend
Als het boek geen recensie-exemplaar was geweest, betwijfel ik of ik het had uitgelezen. Het voelde gewoon niet vernieuwend genoeg, de personages konden me niet echt boeien en er gebeurde weinig. Hier en daar zorgde een mysterieuze, dodelijke mist voor wat spanning en eigenlijk was het pas tegen het einde van het boek dat ik dacht: hé, nu komen er wat interessante dingen naar voren die me toch wel nieuwsgierig maken naar het vervolg. Hopelijk worden de personages daarin wat verder uitgediept en krijgen we meer van de wereld te zien, want die kwam in dit deel nog niet tot leven.

Conclusie
Door de hype die er rondom dit boek heerst, had ik te hoge verwachtingen van King of Battle and Blood. De personages, de plot en de wereldbouw zijn lang niet zo sterk als in vergelijkbare boeken, zoals Hof van schaduw, The Serpent and the Wings of Night of Koninkrijk der bruggen – waarin ook vampiers centraal staan of waarin een prinses wordt uitgehuwelijkt met het doel haar echtgenoot te doden. De erotische scènes voeren de boventoon, hopelijk krijgen ook andere elementen in het vervolg meer ruimte om zich te ontwikkelen.